نقش صنایع‌دستی در اقتصاد جوامع درحال رشد، به‌عنوان مکمل فعالیت‌های اصلی، موجب شده تا اقتصاددانان در ملاحظات خود، به این مهم توجهی خاصی داشته باشند و آن را به‌عنوان اهرمی قوی در حل مسائل اقتصادی‌شان بدانند.
درحال‌حاضر، ارزیابی‌های کارشناسان از وضعیت اشتغال کشورهای توسعه‌یافته نشان می‌دهد که صنایع‌دستی و سنتی به‌عنوان مکمل اقتصادی در مواقع بحرانی یاری‌رسان آن کشورها بوده است؛ ازاین‌رو، سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری در دولت تدبیر و امید موفق به ثبت چهار شهر کشور به‌عنوان شهرهای جهانی صنایع‌دستی شد، دستاوردی که پیش از هر چیز هر یک از این چهار شهر را به‌عنوان صاحبان اصلی یک رشته از صنایع‌دستی در جهان مطرح می‌کند و در گام‌های بعدی، مزایای بسیار و متعددی برای آن‌ها و در مقیاس بزرگ‌تر برای کشور به‌همراه دارد.
«شهر جهانی» به شهری گفته می‌شود که نقش مهمی در نظام اقتصاد جهانی دارد و اصفهان نخستین شهر ایران بود که به ثبت‌جهانی رسید و «شهر جهانی صنایع‌دستی» لقب گرفت. پس از آن تبریز به‌عنوان «شهر جهانی فرش»، لالجین به‌عنوان «شهر جهانی سفال» و مشهد به‌عنوان «شهر جهانی سنگ‌های قیمتی و نیمه‌قیمتی» معرفی و ثبت شدند.
از مزایای اقتصادی این دستاورد می‌توان به معرفی محصولات در سطح جهانی، تبدیل شدن صنایع‌دستی کشور به برند بین‌المللی، فروش محصولات در سطح جهانی و درنهایت رونق گرفتن کسب‌وکار هنرمندان و صنعتگران اشاره کرد.
از سوی دیگر، این مهم موجب می‌شود که زوایای فرهنگی جامعه ایران به جهانیان معرفی شود. بنابراین، ثبت چهار شهر جهانی صنایع‌دستی به‌همت سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری در دولت یازدهم، نه‌تنها می‌تواند مزیت‌های اقتصادی بسیاری برای کشور به‌همراه داشته باشد، بلکه از سوی دیگر، از رویکردی فرهنگی و اجتماعی مهم و انکارناپذیر هم برخوردار است.
در آخر ذکر این نکته نیز لازم به‌نظر می‌رسد که این دستاورد موجب می‌شود تا چهره واقعی ایران به جهانیان به‌عنوان کشوری متمدن و به‌لحاظ فرهنگی غنی معرفی شود که این مهم همسو با سیاست‌های دولت یازدهم است، چراکه دولت تدبیر و امید همواره در دوره پسابرجام بر آن تأکید داشته است.
*. ویدا توحدی، مشاور معاون صنایع‌دستی و هنرهای سنتی سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری
انتهای پیام/
