به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، جوزپه زاندرا، مدیر مجموعه گزارش‌های این کتاب است که بخش نخست آن به تخت‌جمشید و بخش دوم نیز به اصفهان اختصاص یافته است.

در مقدمه این کتاب آمده است: «در سال 1964 مقامات ایرانی اظهار تمایل کرده بودند که پاره‌ای از بناهای تاریخی ایران را با همکاری کارشناسان فنی ایتالیایی مرمت کنند. طبق گفته قبلی رئیس \"موسسه خاورمیانه و دور\" ایزمئو، نظر موسسه این بود که این مرمت‌ها بر پایه برنامه‌ای کلی و دقیق انجام گیرد تا ضوابط، چگونگی و مراحل آن روشن شود.

رئیس این موسسه قبل از ارائه رسمی اولین گزارش ما به مقامات ایرانی، به کمک پروفسور گولییلمودانجلیس دوسات نوعی بررسی مقدماتی از پیشنهادهای ارائه‌شده به عمل آورد. با وجود این‌که این پیشنهادها در چارچوب قواعد و هنجارهای جای می‌گرفت که بر اساس الزامات \"منشور مرمت\" اجرای عملی آن باید در حد یک حساسیت ویژه و دارای مسئولیت مهم علمی باشد، بااین‌همه ایزمئو با جرئت و قاطعیت این مرمت‌ها را برعهده گرفته بود.

پس از گزارش اول که عنوان آن \"مرمت بناهای کهن فارس\" و در تاریخ 17 ژوئیه 1964 نوشته شده و آن را جوزپ زاندر، ماریو فرانته و پائولو مورا امضا کردند، گزارش دیگری نیز که کاملاً فنی بود از آقای مورا و سپس گزارش سومی تحت عنوان \"مرمت بناهای تاریخی اصفهان استان\" به تاریخ اول اوت سال 1964 نوشته شده است که آن را زاندر، رانته و مورا امضا کردند.

این گزارش‌ها نخست مبنای توافق‌های لازم و اجرای عملیاتی بودند که بدون تأخیر چندانی در تخت جمشید و اصفهان شروع شدند.»

انتهای پیام/