کشف شواهد یک بیماری واگیردار در گورستان باستانی لیارسنگ‌بُن گیلان

معاون میراث‌فرهنگی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی گیلان از کشف شواهدی مبنی بر بیماری واگیردار فرد تدفین‌شده در یک گور باستانی در منطقه لیارسنگ‌بن خبر داد.

به گزارش میراث‌آریا به‌ نقل از روابط‌عمومی اداره‎کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی استان‌گیلان، ولی جهانی معاون میراث‌فرهنگی اداره‌کل گیلان پنج‌شنبه 15 اسفند‌ماه 98 با اعلام این خبر گفت: «محوطه باستانی لیارسنگ‌بُن شهرستان املش در سال 1391 مورد شناسایی قرار گرفت و به‌صورت یک مجموعه در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده و تحت حفاظت اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی گیلان است.»

جهانی ادامه داد: «این محوطه باستانی از سال 1393 تا کنون به‌صورت پیوسته مورد پژوهش‌های باستان‌شناسی قرار گرفته است که منجر به کشف شواهدی از دوره‌های اشکانی تا قرون اولیه اسلامی شد. در مهر ماه سال جاری تیم باستان‌شناسی طی حفاری یک گور باستانی که به‌نظر می‌رسد به یک مرد نسبتا بالغ تعلق داشته است که در اثر یک بیماری واگیردار کفن و دفن شده بود که طی مراحلی خاص و با ایزوله‌سازی به‌وسیله امکانات محدود آن دوران مهر و موم شده بود، برخورد کرد.»

او افزود: «این گور در چهارمتری سطح زمین و به‌صورت مدور فرم به‌وسیله خاک فشرده و لگدکوب شده که امکان خاک‌برداری با تجهیزات باستان‌شناسی را بسیار دشوار می‌کرد، با خاکستر، ذغال و آهک فراوان مدفون شده و سطح گور را با سنگ‌چین‌های نسبتا بزرگ کاملا مشخص کرده بودند، گویا نشانه‌ای برای نزدیک نشدن به محدوده اطراف این گور بوده است. ساختار این قبر دارای تفاوت‌های فراوان با سایر قبور مکشوفه در این گورستان باستانی است.»

معاون میراث‌فرهنگی گیلان اظهار داشت: «مردمان آن دوران در عمق چهار متری سطح زمین دخمه‌ای بصورت افقی و تونل‌مانند حفر کرده و مراسم تدفین این فرد به‌نظر می‌رسد با عجله فراوان صورت گرفته و هیچ‌گونه دقتی در عمل کفن و دفن صورت نگرفته است، زیرا تدفین سایر قبور این گورستان با اشیا آیینی صورت گرفته و جنازه فرد متوفی با فرم خاصی معمولا به صورت تدفین جنینی در داخل قبور قرار می‌گرفته است، اما گویا هیچگونه زمانی برای دفن این فرد صرف نشده است.»

او افزود: « یک کوزه و چند قلم شی آهنی به‌صورت پراکنده و بدون چینش و جانمایی خاص در داخل این قبر قرار گرفته است و بلافاصله پس از تدفین شخص دهانه ورودی گور در عمق چهار متری با سنگ‌های دوتیکه و قلوه‌سنگ‌های رودخانه‌ای کاملا مهر و موم شده بود و روی سنگ‌ها را با ملات آهک و گل پوشش داده‌اند.»

جهانی اظهار داشت: «مردمان دوران باستان به‌خصوص اشکانیان با این‌گونه بیماری‌های واگیردار جمعی آشنایی کامل داشته‌اند، همچنین طی کاوش‌های تیم باستان‌شناسی نمونه‌گیری‌هایی از استخوان این شخص با رعایت نکات بهداشتی و فنی انجام شده و در اختیار پژوهش‌گران حوزه انسان‌شناسی قرار گرفته تا بتوانیم ریشه اینگونه بیماری‌های باستانی را به دست آوریم.»

ضمنا پژوهشگرانی که تمایل دارند درخصوص بیماری‌های باستانی مطالعه و تحقیق انجام دهند؛ اداره کل میراث فرهنگی این آمادگی را دارد که بر اساس ضوابط و مقررات این داده‌ها را در اختیار این افراد قرار دهد. گفتنی است تا کنون در کاوش های باستان شناسی محوطه لیارسنگ‌بن تعداد 100 اسکلت انسانی مورد کاوش قرار گرفته و در اختیار مرکز تحقیقات انسان‌شناسی پژوهشکده گیلان شناسی و میراث‌فرهنگی قرار گرفته است.

انتهای پیام/

کد خبر 1398121529

برچسب‌ها