محمد مقدم‌شاد 44 ساله به یک بیماری ژنتیکی نادر به‌نام «دیستروفی عضلانی» مبتلا شده است، به‌طوری که رفته‌ رفته میزان معلولیتش بالاتر می‌رود و از قدرت عضلاتش کاسته می‌شود. بیماری او در 20 سالگی تشخیص داده شده است، اما این معلولیتِ آزاردهنده نتوانسته سد راه او برای لذت بردن از زندگی شود. او به جای اینکه در گوشه‌ای بی‌حرکت بنشیند، تصمیم گرفته است دور دنیا را سفر کند و به راحتی تسلیم مرگ نشود.

وقتی محمد مقدم‌‌شاد مشغول گشتن به دور دنیا بود، بیماری کرونا همه‌گیر و بسیاری از فرودگاه‌های دنیا بسته شد. او در این زمان به کنیا سفر کرده بود و فرودگاه‌های کنیا هم از این قاعده مستثنی نبودند. به این ترتیب او مجبور شد به مدت چهار ماه در پایتخت این کشور، شهر نایروبی بماند. در طول این چهارماه، مقدم‌شاد دست به اقدامات انسان‌دوستانه بسیاری زد. از جمله راه‌اندازی کسب‌و‌کارهای کوچک برای چند خانواده، اطعام کودکان بی‌بضاعت و یتیم و در محله‌های فقیرنشین، برگزاری کلاس‌های آموزشی با همکاری سازمان‌های مردم‌نهاد برای خانواده‌های فقیر و... .

ناگفته نماند که سفارت جمهوری اسلامی ایران در کنیا هم نهایت همکاری را با او داشته است تا این کمک‌ها به بهترین نحو به افراد مستحق برسد.

اقدامات انسان‌دوستانه این ایرانی سروصدای زیادی در کنیا به پا کرد، طوری که روزنامه دیلی‌نیشن، یکی از پرطرفدارترین روزنامه‌های کنیا با او مصاحبه‌ای مفصل انجام داد و تصویرش را روی جلد چاپ کرد.

انتهای پیام/