به‌گزارش میراث آریا به‌نقل از روابط‌عمومی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان جنوبی، حسن رمضانی روز شنبه 5 مهرماه عنوان کرد: «محوطه گبری در شهرستان سربیشه، بخش مود و سه کیلومتری شمال شهر مود واقع شده است.»
او ادامه داد: «محوطه گبری مود شامل دو تپه با ارتفاع کم و نزدیک به هم است. تپه شمالی دارای ارتفاع بيشتری نسبت به تپه جنوبی است. اين تپه در سال 1376 از طرف میراث فرهنگی خراسان گمانه‌زنی و تعيين حريم شده است. در سال 1381 با شماره 6364 در فهرست میراث ملی به ثبت رسیده است.»
مدیرکل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان جنوبی گفت: «با بررسی‌های سطحی که در محدوده محوطه صورت گرفته،
سفال‌هایی مربوط به بازه زمانی هزاره چهارم تا ساسانی به‌دست آمده که نشان از اهمیت این تپه و مشابهت داده‌های آن با یافته‌های به‌دست آمده با مناطق هم‌جوار چون محوطه‌های کلاته شاهپوری و کرگه چهارفرسخ نهبندان، تپه یحیی کرمان، دهانه غلامان در سیستان ایران، نادعلی (سرخ داغ) در سیستان افغانستان و قلعه کهنه قندهار در جنوب افغانستان و دامب‌کوه در منطقه بلوچستان، دارد.»
او افزود: «خراسان جنوبی به دلیل قرارگرفتن در محدوده خراسان بزرگ (مرکز قدرت‌گیری اشکانیان) یکی از مهم‌ترین استقرارگاه‌های دوره پارتی بوده که محوطه‌های دیگری را هم‌دوره با محوطه گبری مود در دشت بیرجند مانند تپه تخچرآباد، قلعه قوچو (باغ گلشن) شارقنج، کال جنگال خوسف، لاخ‌مزار کوچ، پشته نه‌طاق چنشت می‌توان معرفی کرد ولی از لحاظ کیفیت داده‌های فرهنگی محوطه گبری مود یکی از بهترین محوطه‌ها در سطح استان و متعلق به دوره اشکانی است.»
رمضانی اظهار کرد: «در حال حاضر مطالعاتی در زمینه شناخت فرم، شکل و نقش سفالینه‌های این محوطه صورت گرفته که یک پایان‌نامه دانشجویی و یک طرح تحقیقی مطالعه سفال سطحی محوطه از آن جمله است. فصل دوم کاوش آموزشی گروه باستان‌شناسی دانشگاه بیرجند به سرپرستی محمد فرجامی از ابتدای مهرماه و به مدت یک ماه به‌منظور شناخت سازه‌های معماری این محوطه باستانی در محدوده تپه شماره دو (B) انجام خواهد شد.»
انتهای پیام/
