موسیقی ایرانی یکی از سرمایه‌های بزرگ این کشور است که میراثی ارزشمند برای همیشه باقی خواهد ماند.
موسیقی‌دانان بزرگی در این سال‌ها برای حفظ و حراست از آن تلاش کردند و باوجود مشکلات و دغدغه‌های فراوان، مسیر را به‌درستی به نسل‌های بعد انتقال دادند.
محمدرضا شجریان، یکی بزرگ‌ترین و کامل‌ترین هنرمندانی بود که نه‌فقط موسیقی و آواز، بلکه در مسیر معرفی جریان فرهنگ و هنر این سرزمین، تلاش زیادی داشت.
او با علم به این‌که روزهای سختی در پیش رو داشت، مسیر خود را هوشمندانه درراه مردم تعیین کرد و این موضوع عاملی برای ماندگاری این خواننده بزرگ تاریخ ایران‌زمین شد.
بحث فنی و شخصیت اجتماعی استاد شجریان، در عین درهم‌تنیدگی، دو مقوله کاملاً جداست که باید سال‌های سال و برای درک نسل آینده درباره آن گفت و شنید، اما او هدف بزرگی داشت، معرفی فرهنگ و هنر ایران در سراسر جهان که همچنان مهجور است.
کنسرت‌های بی‌شمار ایشان در سراسر جهان و تلاش برای معرفی موسیقی و شعر فارسی، ستودنی است. استاد شجریان درک صحیحی از موقعیت‌ها و فرصت‌های بین‌المللی داشت و در هر مجال، یادی از شعرای نامدار ایرانی می‌کرد.
موسیقی ابزار قدرتمندی در اختیار او بود و با حس بالای صدایش، آن‌چنان بر دل‌وجان مخاطبان اثر می‌گذاشت که حتی خود شعر تا این حد گویا و اثرگذار نبود.
به‌راستی او پایان ندارد، جریانی که او در طول مدت عمر حرفه‌ای‌اش در دل‌وجان مخاطبان به‌خصوص، نسل جوان ایجاد کرد او را برای همیشه تاریخ به میراثی ماندگار تبدیل کرد.
استاد شجریان سرمایه بزرگ ملت ایران است، میراث‌فرهنگی ایران و آرامگاه فردوسی بزرگ، از این به بعد میزبان بزرگ‌مردی است که نه‌تنها ایرانیان، بلکه سراسر دنیا به احترام او ایستادند و یاد او را تا ابد در سینه خواهند داشت.
انتهای پیام/
