بر اساس جدیدترین آمار منتشر شده در بارومتر (نشریه تخصصی آمار و داده‌های گردشگری که هر ساله توسط سازمان جهانی گردشگری ملل متحد منتشر می‌شود) ورود گردشگران بین‌المللی در ماه جولای 81 درصد و در ماه آگوست 79 درصد سقوط کرده است، در حالی‌که از دیرباز این دوماه از سال به‌عنوان پیک سفر در نیمکره شمالی و در فصل تابستان بشمار می‌رفتند. در ماه آگوست و در مقایسه با زمان مشابه در سال 2019، ورود مسافر 700 میلیون نفرکاهش را شاهد بوده و این به معنی از دست دادن 730 میلیارد دلا ردرآمد حاصل از گردشگری بین‌المللی است. این میزان هشت برابر بیشتر از کاهشی است که در سال 2009 و زمان بحران اقتصادی با آن روبرو بوده‌ایم.
دبیر کل سازمان جهانی جهانگردی اظهار داشته که "بدلیل این کاهش غیر قابل پیشبینی میلیون‌ها شغل و کسب و کار در خطر هستند و این امر به نیاز فوری برای از سر گیری ایمن سفر در این زمان و با هماهنگی‌های مناسب تاکید دارد."
این کاهش بی‌سابقه عواقب چشمگیر اجتماعی و اقتصادی دارد و میلیون‌ها شغل و کسب و کار را در معرض خطر قرار می‌دهد.
بهبودی کوتاه مدت
در تمام مناطق جهان در هشت ماه نخست سال کاهش زیادی در میزان ورود گردشگر ثبت شده است. آسیا و اقیانوسیه ، اولین منطقه‌ای بود که تحت تأثیر کووید 19 قرار گرفت و شاهد کاهش 79 درصدی شد. پس از آن آفریقا و خاورمیانه هر دو با 69 درصد کاهش، اروپا 68 درصد کاهش و آمریکا 65 درصد کاهش در رتبه‌های بعدی قرار گرفتند.
پس از بازگشایی تدریجی مرزهای بین‌المللی، اروپا در ماه جولای و آگوست این آمار کمی افزایش یافت (به ترتیب 72 و 69 درصد کاهش). این بهبودی کوتاه مدت بود زیرا محدودیت‌ها و توصیه‌ها به عدم سفر کردن برای جلوگیری از شیوع مجددا ادامه یافت.
از سوی دیگر آسیا و اقیانوسیه به دلیل بسته شدن مرزهای چین و دیگر مقاصد عمده گردشگری در این منطقه بزرگترین کاهش را با کاهش 96 درصدی به خود اختصاص دادند.
تقاضا برای سفر بدلیل روند شیوع نامطمئن پاندمی و اعتماد کم مردم به شدت کاهش یافت. براساس آخرین روندها، UNWTO پیشبینی می‌کند که برای کل سال 2020 نزدیک به 70 درصد کاهش داشته باشد و انتظار می‌رود افزایش تقاضا تا چهارماهه سوم سال 2021 طول بکشد. هیات کارشناسان UNWTO پیشبینی کرده است که جهش در گردشگری بین‌المللی در سال 2021، بیشتر در سه ماهه سوم سال مشهود باشد. با این حال 20 درصد از کارشناسان معتقدند که از سرگیری سفر از سال 2022 آغاز می‌شود. محدودیت‌های سفر به‌عنوان مهمترین مانع بازیابی گردشگری بین‌المللی و همچنین روند کند مهار ویروس و از بین رفتن اعتماد مصرف‌کنندگان از دیگر عوامل مهم این کاهش بشمار می‌روند.
نبود رفتار هماهنگ میان کشورها برای اطمینان یافتن از اجرای پروتکل‌های هماهنگ و همچنین وخیم‌تر شدن فضای اقتصادی نیز توسط کارشناسان به عنوان موانع مهم برای بهبودی شناخته شد.
کشور ما نیز در این برهه تاریخی از آسیب شیوع این پاندمی در امان نبوده و با کاهش چشمگیر در ورود گردشگر شاهد آسیب‌های اقتصادی بیشماری بوده است.
انتهای پیام/
