در کانادا، بیماری کووید 19 باعث کاهش 614 هزار نفری ورود گردشگر بین‌المللی به کانادا در ماه مارس 2020 شده است که این کاهش 92 درصدی نسبت به سال 2019 در همین ماه را نشان می‌دهد. این امر ضرر اقتصادی بزرگی به بدنه صنعت گردشگری در این کشور وارد کرده است که هنوز تغییر و ترمیم نیافته است.

در همین حین، محدودیت‌های سفر نقش مهمی در آمد و شد 20 میلیون نفر از ساکنان کانادا برای گذراندن تعطیلات و اوقات فراغت در مقصدهای داخلی داشته است. تقویت سفرهای داخلی در قلب استراتژی‌های دولت فدرال و استانی برای محدود کردن ضرر و زیان در بخش گردشگری بوده است. 

از دست دادن گردشگران بین‌المللی در کانادا تصمیم به بازدید از مقصدهای داخلی را در طول سال گذشته افزایش داد، به طوری که سهم گردشگری داخلی در کل درآمدهای گردشگری از 78.4 درصد در سال 2019 به 92.7 درصد در سال 2020  ارتقا پیدا کرده است. البته با تمام این اوصاف، سفرهای داخلی کانادایی‌ها در کشورشان فقط تا حدی باعث جبران ضررهای ناشی از عدم ورود گردشگران خارجی به این کشور شده است، خسارات مربوط به عدم وجود گردشگران بین‌المللی، درآمدهای گردشگری در کانادا را در سال 2020 تقریباً 50 درصد نسبت به سال 2019 کاهش داده است.

البته این تاثیر منفی بر روی همه مقاصد یکسان نبوده است. در شهرهای بزرگ کانادا مانند تورنتو، مونترال و ونکوور که معمولاً مقاصد مهم گردشگری و دلیل اصلی بازدیدکنندگان بین‌المللی به‌شمار می‌روند، در مقایسه با شهرهای کوچک و متوسط در سال 2020 کاهش چشمگیری در ورود گردشگران، سطوح اشتغال در بخش‌های مرتبط با گردشگری و درآمدهای حاصل از گردشگری را تجربه کرده‌اند. 

به‌عنوان مثال، شهر تورنتو در سال 2020، رقمی نزدیک به 8 میلیارد دلار به دلیل لغو بسیاری از فعالیت‌های گردشگری مربوط به رویدادها، جشنواره‌ها، همایش‌ها و کنفرانس‌های تجاری ضرر کرد. تعداد بازدیدکنندگان بین‌المللی از مونترال در سال 2020 نسبت به سال 2019 نزدیک به 94 درصد کاهش یافت و این شهر کمترین میزان اشغال هتل‌ها را (برابر با حدود 15 درصد) تجربه کرده است. در اوتاوا ، نرخ اشغال هتل‌ها در پی همه‌گیر شدن کرونا 70 درصد کاهش یافت و بخش گردشگری تقریبا نیمی از درآمد تولید شده نسبت به سال 2019 را از دست داد.

در مقابل، چندین مقصد خارج از مراکز اصلی شهری که معمولا مقصد گردشگران داخلی و خارجی بودند، از افزایش گردشگری داخلی برای جبران خسارت گردشگران بین‌المللی سود برده‌اند. البته باید توجه داشت که همه این نقطه‌های محلی و کمترشناخته‌شده ظرفیت یکسانی برای استقبال از بازدیدکنندگان در طول بیماری همه‌گیر را نداشته و این موضوع مسئولین این کشور را برای تجهیز این مناطق به زیرساخت‌های گردشگری راغب کرده است.

در کانادا، مقاصدی مانند برومونت در کبک و پارک ملی شهری روژ در آنتاریو، که هر دو فعالیت‌های گردشگری تابستانی و زمستانی را در فضای باز انجام می‌دهند، اقدامات خاصی را برای مقابله با افزایش زیاد تقاضای گزارش‌شده توسط مسئولین گردشگری انجام داده‌اند.

در سایر نقاط دنیا، از جمله فرانسه، بلژیک و سوئیس، که مقاصد گردشگری منطقه‌ای و محلی داخلی بیشتر از شهرهای بزرگ مسافران را جذب می‌کنند، وضعیت مشابه است. اما نکته قابل توجه اینجاست که در برخی از مقصدهای منطقه‌ای و محلی در کانادا، ورودی توریست بیش از حد و ظرفیتِ منطقه (اُورتوریسم)، تاثیر مخربی بر محیط زیست و فرهنگ مردم منطقه نداشته است. شاید علتش این باشد که مسولین برای اسکان مسافران تلاش‌های بسیاری کرده‌اند تا کمترین آسیب به این مناطق وارد شود و اقدامات مهمی برای رفع مشکلاتی همچون افزایش قابل‌توجه رانندگان، ایجاد ترافیک و مشکلات پارکینگ، کمبود اقامتگاه، ازدحام جمعیت و دشواری‌های رعایت پروتکل‌های بهداشتی کرونا و... صورت گرفته است.

دولت‌ها می‌توانند با افزایش سرعت واکسیناسیون‌ و کمک‌های مالی به اپراتورهای گردشگری، سهم بزرگی در کمک به این صنعت داشته باشند. این برنامه‌های حمایتی برای مقصد کلانشهرهایی مانند تورنتو، مونترال و ونکوور، که در آن بیشترین خسارات اقتصادی ثبت شده، حیاتی است. این کمک‌ها می‌توانند شامل افزایش دستمزدها، اعطای یارانه برای اجاره‌بهای تسهیلات گردشگری و کمک برای دسترسی آسان‌تر به اعتبارات مالی توسط مشاغل مرتبط با گردشگری باشند.

با حمایت دولت، شهرها همچنین باید استراتژی‌هایی را برای ایجاد محدودیت‌های قابل قبول در اقامتگاه‌های گردشگری تدوین کنند. چنین اقداماتی به حفظ محیط زیست و احترام به کیفیت زندگی ساکنان محلی نیز کمک می‌کند. به عنوان مثال، این کمک‌ها می‌تواند شامل مواردی برای محدود کردنِ ساخت پارکینگ‌ها در بخش‌های خاص تجاری یا فضاهای اضافی کمپینگ‌ها در نزدیکی جاذبه‌های گردشگری باشد. برای موثر بودن چنین اقداماتی نیاز به نظارت و کنترل دقیقی با وجود انجمن‌های حرفه‌ای احساس می‌شود و قوانین و مقررات از جمله جریمه‌ها باید برای همه اجرا شوند.

محبوبیت برخی از مقاصد گردشگری در طی بیماری کرونا  فرصت‌های اقتصادی را برای بسیاری از جوامع در داخل کشورها به ارمغان آورده است. این مراکز گردشگری می‌توانند ضمن احترام به نیاز به خواسته بازدیدکنندگان، از این فرصت‌ها استفاده کنند. مدیریت کارآمد در ایجاد جریان گردشگری پایدار بسیار مهم است و برای بسط گردشگری به نقاط محلی و کوچک‌تر، باید حفظ اصالت و سلامت جوامع محلی را هم مد نظر داشت.

* ترجمه: بابک صوفیانی

انتهای پیام/