به‌گزارش میراث‌آریا، نُوا یکی از قلعه‌های لژیونری بود که مجموعه آهکی موئسیا (استحکامات رومی واقع در لهستان کنونی) را در امتداد رود دانوب در شمال بلغارستان تشکیل می‌داد. این قلعه به عنوان پایگاهی برای مبارزه علیه قبایل بربر در طول جنگ‌های داکیایی تراژان و مبارزه‌های موریس در بالکان عمل می‌کرد.
این حفاری‌ها توسط دانشگاه ورشو انجام شد که در آن محققان روی خانه‌ای متعلق به یک سنتوریون تمرکز کردند. این ساختمان ویلای یک افسر نظامی یا مقام رومی بالارتبه بوده که یک حیاط وسیع با استخر، رواق‌ها، مجتمع حمام و اتاق‌های متعدد داشته و توسط سیستم هیپوکاست به طول 40 متر گرم می‌شده است.
داخل ساختمان، باستان‌شناسان ده‌ها ظرف آشپزی را کشف کردند که شامل دیگ‌ها، کاسه‌هایی با اندازه‌های مختلف، لیوان‌های سفالی و نوعی تابه بود که احتمالاً برای پخت نان به کار می‌رفته است.
پروفسور پیوتر دیچک گفت: «این مجموعه منحصربه‌فرد است؛ نه تنها از خاک رس با کیفیت عالی ساخته شده، بلکه مجموعه کاملی از ترکیب‌های استفاده‌شده را ارائه داده و به طور غیرمستقیم به ما سلیقه آشپزی ساکنان این خانه را نشان می‌دهد.»
ظروف آشپزی برای تهیه و نگهداری غذا مورد استفاده قرار می‌گرفته، در آن زمان غذاها به سه صورت خورشتی، آب‌پز و پخته‌شده صرف می‌شده است.
دیچک افزود: «اندازه ظروف آشپزی ثابت می‌کند که غذا برای گروه کوچکی از مردم، احتمالاً یک سرگرد و معاونانش یا مهمانان، آماده می‌شده است.»
محققان با استفاده از روش‌های علمی برای کار روی ظروف آشپزی، آنها را تجزیه و تحلیل خواهند کرد و امیدوارند بتوانند نوع غذاهایی را که در خانه سنتوریون سرو می‌شده است، تعیین کنند. جالب اینجاست که محققان پوسته صدف خوراکی را در محل حفاری پیدا کردند که نشان‌دهنده یک ضیافت باستانی است.
باستان‌شناسان همچنین یک توالت را در این محل کشف کردند که مشخصه آن سوراخی در زمین است که زمانی با تخته پوشانده شده بود. محققان بر اهمیت این یافته تاکید می‌کنند، زیرا نمونه‌های بسیار کمی در ساختمان‌های مشابه در سراسر امپراتوری روم باقی مانده است.
*ترجمه: آناهیتا رشیدی
انتهای پیام/
