سرپرست معاونت میراثفرهنگی استان گیلان در یادداشتی نوشت: هویت ملی، فرهنگ و تمدن، آثار ملموس و ناملموس از جمله مفاهیمی است که شاید برای عوام چندان نام آشنا نبوده یا در طول سال حتی برای یک بار نیز به گوششان نخورده است، اما این در حالی است که روزانه بارها و بارها در وزارتخانه و بخصوص معاونت میراثفرهنگی و یگان حفاظت تکرار شده و هر بار اهمیت آن را بازگو میکنند.
بیتردید حراست و صیانت از مواریث ارزشمند فرهنگی، فلسفه وجودی تشکیلاتی چون یگان حفاظت است و اگر چه در این مسیر پرتلاطم و اغلب چالش آفرین، در قبل و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی عناوین مختلفی چون پاسگاه حفاظت از آثار تاریخی، مدیریت پاسداران و یگان حفاظت میراثفرهنگی بر واحد مذکور اطلاق شده، اما وظایف و اهداف همواره یکسان بوده و آن هم پاسداری و مراقبت از آثار بیبدیل فرهنگی در نقاط مختلف سرزمینی پرافتخار به نام ایران است که با برخورداری از مواریث گرانبهای فرهنگی اعم از ملموس و ناملموس بر تارک جهان میدرخشد.
از شکلگیری هسته اولیه یگان حفاظت در سال ۱۳۸۵ و تقویت آن با تجهیزات و نیروی انسانی جوان، خوشفکر، متعهد، متخصص و کاربلد نزدیک به ۱۸ سال میگذرد؛ به گونهای که بسیاری از کارشناسان این حوزه به نیمه راه خدمت خود رسیده و با نگاهی به گذشت ه(علیرغم کاستیها، چالشها و رفتار سلیقهای در برخی از امور) در مجموع به یقین کارنامه عملکرد یگان حفاظت میراثفرهنگی در دست راستشان قرار دارد. بر این باوریم حفظ و احیای بناها و حراست از محوطههای تاریخی وظایف همه واحدها در حوزه میراثفرهنگی است؛ چه اینکه بهرهمندی از توان و ظرفیت کارشناسان و بکارگیری آنها در مقامی که بهترین کارآیی را از خود به نمایش گذارند، نه تنها توصیه میشود بلکه واجب است و آن تفاوتی ندارد از کدام حوزه و برای کدام جایگاه در نظر گرفته شده باشد.
با آنچه بیان شد طی سالهای اخیر یگان حفاظت میراثفرهنگی همچون مدارس فوتبال پایه باپرورش نیروهای متخصص کارآمد و در راستای اهداف وزارتخانه و ادارات کل نقش بهسزایی ایفا کرده و این مهم بر هیچ کس پوشیده نیست، اما آنچه که نباید از آن غافل ماند جایگزین کردن نیروهای متخصص با انگیزه و علاقهمند به حوزه یگان حفاظت و میراثفرهنگی است.
فراهم کردن زمینه ارتقای سطح و جایگاه هر یک از همکاران به تناسب قابلیت و توانمندیهایشان همچون سایر دستگاهها و واحدهای مختلف بسیار ضروری بوده و این مهم در خصوص یگان حفاظت میراثفرهنگی نیز صادق است؛ چه بسیار همکاران یگان حفاظت که با تبدیل وضعیت به استخدام نهادهای دیگر درآمده و یا با استخدام در پستهای مختلف، هم اکنون منشا خدمات ارزندهای برای ادارات کل سراسر کشور هستند.
اکنون آنچه که باید در نظر گرفته شود و مورد توجه ویژه سیاستگذاران و برنامهریزان وزارتخانه قرار گیرد جذب نیروی انسانی، خرید و در اختیار قراردادن تجهیزات و امکانات از قبیل خودرو، موتورسیکلت، بکارگیری دوربینهای مداربسته و ترمیم حقوق و مزایای پرسنل یگان حفاظت در راستای تقویت صندوق ذخیره منابع انسانی وزارتخانه است؛ صندوقی که شاید فردا چون امروز بار دیگر نیاز به استفاده از منابع گرانبهای آن باشیم که در این صورت خالی ماندن آن از دوراندیشی به دور خواهد بود.
کوتاه سخن آنکه یگان حفاظت تافته جدابافته از وزارتخانه نبوده، بلکه در تار و پود آن تنیده شده و همچون سایر واحدها زیرمجموعه بلافصل از وزارتخانه است که تحت امر بالاترین مقام اجرایی دستگاه (وزیر میراثفرهنگی و مدیرانکل) به ماموریتهای تخصصی خویش پرداخته و البته ضمن تعامل سازنده با سایر واحدها و بخصوص معاونت میراثفرهنگی، نقشی بیدیل در حفاظت و صیانت از آثار تاریخی داشته است، آثاری که نه برای آنها بلکه متعلق به آحاد افراد جامعه و فراتر از آن متعلق به بشریت است، از دیروز گرفته تا امروز و تا فرداهای دیگر؛ فردایی که اگر چه شاید از یگان و یگانیان امروز اثری نباشد، اما نشانههای آنها (میراثفرهنگی بهجای مانده از گذشته) در جای جای این سرزمین پهناور به وضوح قابل مشاهده خواهد بود.
انتهای پیام/
نظر شما