نوروز رجبی، باستان‌شناس، استاد دانشگاه و کارشناس رسمی قضایی در گفت‌وگو با میراث‌آریا، میراث‌فرهنگی را یکی از مهم‌ترین ارکان هویت ایرانی دانست و اظهار کرد: جامعه ایرانی هرچند متکثر است، اما همه در ذیل یک هویت مشترک و تمدنی جمع می‌شوند. این میراث بزرگ فرهنگی و تاریخی است که اقوام، زبان‌ها و گروه‌های اجتماعی را در یک پیوستگی ملّی قرار می‌دهد.

او با بیان اینکه «میراث‌فرهنگی و صنایع‌دستی ما آینه تنوع و در عین حال وحدت ایرانیان است» افزود: هنرها، موسیقی‌ها، آیین‌ها و آثار تاریخی، همواره عامل همگرایی بوده‌اند. از نوای موسیقی حماسی و عرفانی گرفته تا تماشای شکوه نقش‌جهان و تخت‌جمشید، همه در ناخودآگاه جمعی ما حس تعلق، امنیت و افتخار ایجاد می‌کنند.

رجبی تصریح کرد: پاسداری از آثار تاریخی نه تنها حفاظت از بناها و اشیاء، بلکه پاسداشت آرامش روانی، اعتماد اجتماعی و انسجام ملّی است. میراث‌فرهنگی ما نشان می‌دهد که ایرانیان در سخت‌ترین شرایط مانند جنگ یا بلایای طبیعی نیز در کنار هم می‌ایستند و همدلانه به یاری یکدیگر می‌شتابند.

این استاد دانشگاه، میراث‌فرهنگی را سرمایه‌ای ماندگار برای نسل‌ها توصیف کرد و گفت: هر اثر تاریخی، چه پاسارگاد و مسجد شیخ لطف‌الله باشد، چه ارگ بم یا موزه ملی، سندی زنده از هویت ایرانی است. تماشای این آثار به ما حس بودن، آرامش و اعتمادبه‌نفس می‌دهد. این همان سرمایه‌ای است که باید برای آینده کشور حفظ و به نسل‌های بعد منتقل شود.

رجبی ادامه داد: فهم درست هویت ملّی، ما را متعهد، اخلاق‌مدار و سازنده می‌سازد. چنین نگاهی می‌تواند پشتوانه توسعه فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی کشور باشد. ایران‌دوستیِ آگاهانه یعنی بهره‌برداری از ظرفیت‌های عظیم تمدنی برای رشد و تعالی امروز و فردای ایران.

این کارشناس رسمی قضایی همچنین بر جامعیت هویت ایرانی تأکید کرد و افزود: هویت ما از تاریخ، سرزمین، زبان، دین و عرفان، شعر و ادب، معماری، آیین‌ها، دانشمندان و حکیمان بزرگ ساخته شده است. از کورش و داریوش تا ابن‌سینا، فارابی، حافظ و سعدی، همگی بخشی از شناسنامه پرشکوه ایران هستند.»

او یادآور شد: سه مؤلفه میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی همگی ذیل همین هویت معنا پیدا می‌کنند و ضامن پویایی و حیات اجتماعی ما هستند. اگر این ظرفیت‌ها درست شناسانده و معرفی شوند، می‌توانند ایران را در عرصه جهانی به جایگاهی شایسته برسانند.

رجبی در پایان خاطرنشان کرد: حفاظت از میراث‌فرهنگی یعنی حفاظت از ایران. این میراث، سرمایه‌ای بی‌بدیل برای وحدت ملّی، توسعه پایدار و معرفی ایران به جهان است. هرچه در معرفی و صیانت از آن کوشاتر باشیم، آینده روشن‌تری برای کشور رقم خواهیم زد.

انتهای پیام/