ناصر تقوایی، «ناخدا خورشید» سینمای ایران، «چای تلخ» را نوشید و به دیار باقی رفت

اواخر دهه ۷۰ خورشیدی بود که به عنوان دانش آموخته انجمن سینمای جوانان اهواز، راهی بخش فیلم جشنواره جنوب در بوشهر شدم. در این دوره از جشنواره با فیلم «انسانم آرزوست» شرکت کردم. در ترکیب داوران نام ناصر تقوایی می‌درخشید.

مجتبی گهستونی فعال رسانه در یادداشتی نوشت: اواخر دهه ۷۰ خورشیدی بود که به عنوان دانش آموخته انجمن سینمای جوانان اهواز، راهی بخش فیلم جشنواره جنوب در بوشهر شدم. در این دوره از جشنواره با فیلم «انسانم آرزوست» شرکت کردم. در ترکیب داوران نام ناصر تقوایی می‌درخشید. هنوز برخی سخنان ایشان در گوشم نجوا می‌کند. جملاتی همچون «سینما باید جایی برای دیده شدن استعدادهای نو باشد» و یا «فیلمسازان جوان سرمایه‌های سینما هستند و فیلم کوتاه با همه فشردگی‌اش می‌تواند کامل باشد». شنیدن این جملات تاکیدی از ناصر تقوایی حجت را بر ما فیلمسازان جوان تمام کرد. از این میراث ماندگار سینمای ایران یاد گرفتیم که یک فیلمساز لازم نیست خودش رنج ببرد تا رنج‌کشیدن را نشان دهد، فقط باید آن را درک کند.

هر زمان تقویم سینمای ایران رقم بخورد روز ۲۲ مهرماه روز تلخی در سینمای ایران خواهد بود. در ۲۲ مهرماه ۱۴۰۴ بود که «ناصر تقوایی» فیلمساز و نویسنده نامدار ایران در هشتاد و چهار سالگی درگذشت. در ۲۲ مهر ۱۴۰۲ بود که داریوش مهرجویی و وحیده محمدی‌فر به قتل رسیدند.

در فضای سینمای ایران، ناصر تقوایی به‌عنوان یک فیلمساز خوزستانی جریان‌ساز، نقشی بی‌بدیل در شکل‌دهی به جریان‌های فکری میان نسل جوان فیلمسازان داشته است. حضور و آثار تقوایی نه‌تنها الهام‌بخش فیلمسازان نوپا شده، بلکه بستری را فراهم کرده تا سینماگران بزرگی نیز در این فضا متولد و پرورش پیدا کنند. شیوه و سبک تقوایی، از تکنیک‌های روایت‌گری گرفته تا نگاه ویژه‌اش به زندگی، میراثی ارزشمند برای سینمای ایران بر جای گذاشته است.

این میراث نه‌تنها در خود فیلم‌ها و آثارش نمایان است، بلکه در تأثیرات عمیقی که بر نسل‌های بعدی گذاشته، قابل مشاهده است. از این جهت، پرداختن به میراث تقوایی نه فقط ادای احترام به یک هنرمند است، بلکه ترسیم مسیر و نقشه‌ای است برای آینده‌ی سینمای بومی و ملی ما.

اواخر دهه ۷۰ خورشیدی بود که به عنوان دانش آموخته انجمن سینمای جوانان اهواز، راهی بخش فیلم جشنواره جنوب در بوشهر شدم. در این دوره از جشنواره با فیلم «انسانم آرزوست» شرکت کردم. در ترکیب داوران نام ناصر تقوایی می‌درخشید. هنوز برخی سخنان ایشان در گوشم نجوا می‌کند. جملاتی همچون «سینما باید جایی برای دیده شدن استعدادهای نو باشد» و یا «فیلمسازان جوان سرمایه‌های سینما هستند و فیلم کوتاه با همه فشردگی‌اش می‌تواند کامل باشد». شنیدن این جملات تاکیدی از ناصر تقوایی حجت را بر ما فیلمسازان جوان تمام کرد. از این میراث ماندگار سینمای ایران یاد گرفتیم که یک فیلمساز لازم نیست خودش رنج ببرد تا رنج‌کشیدن را نشان دهد، فقط باید آن را درک کند.

ما همواره از او یاد می‌گیریم چون ناصرتقوایی یکی از چهره‌های برجسته سینمای ایران بود و خاطرات زیادی از او به جا مانده. او از پیشگامان موج نوی سینمای ایران و فیلمسازی مؤلف بود. قصه را می‌شناخت چون قصه‌نویس بود. در برخی خاطراتش گفته بود که سینما باید انعکاس‌دهنده زندگی واقعی و به نوعی شعر تصویری باشد. همچنین او تأکید می‌کرد که فیلمساز باید به مخاطب احترام بگذارد و واقعیت‌های جامعه را با صداقت نشان دهد.

جای ناصر تقوایی در چهارمین دوره جشنواره بین‌المللی چند رسانه‌ای میراث‌فرهنگی که قرار است دی‌ماه در خوزستان و شهر اهواز برگزار شود خالی است.

انتهای پیام/

کد خبر 1404072202147
دبیر مرضیه امیری

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha