مسجد جامع ابرکوه یکی از بناهای دوره سلجوقی است که با مصالح خشت خام وگل ساخته شده است . اين مسجد که به سبک مساجد چهار ايواني ساخته شده است ، دارای حیاطی مستطيل شکل در وسط است و مدخل ورودي مسجد به وسيله دهليز هشت گوش وسيعي به حياط راه مي‌يابد.سردر ورودي اين مسجد ارتفاع زيادي دارد و در سه گوشه به وسيله سه طاقنما، پايه چهار گوش آن به هشت گوش تبديل مي‌شود و در سمت جنوبي مدخل ورودي، شبستاني با طاق‌هاي مقرنس زيبايي قرار دارد.
در وسط صفه مسجد، زير زمين وسيعي تعبيه شده که سکوی بالاي آن در فصل تابستان براي اقامه نماز استفاده مي‌شود . رواق‌هاي اطراف ايوان‌ها نيز دو طبقه هستند، سقف طاق‌ها به صورت طاق و تويزه است و مناره‌اي الحاقي در ضلع جنوبي آن قرار دارد.از جمله ويژگي‌هاي اين مسجد محراب گچ بري بسيار عالي و پرکار اين مسجد است.
در اين محراب آيات قرآني در چهار رديف به خط نسخ، کوفي و ثلث کار شده است و تاريخ محراب ۷۳۸ هجري است. اين بنا در دوران سلطنت سلطان ابو سعيد در سال ۷۲۸ هجري قمري مورد تعمير اساسي قرار گرفته است.اين مسجد با مجموعه‌اي غني از انواع هنرهاي تزئيني معماري به شمارة 197 در تاریخ 9/5/1312 در فهرست آثار ملي کشور به ثبت رسيده است.
با توجه به اهمیت و ارزش این بنا و نظر به تهیه طرح جامع مسجد، میراث فرهنگی حسب وظیفه ذاتی خود عملیات اجرایی مرمت و ساماندهی بنا را در دستور کار خود قرار داد. فاز اول مرمت این بنا با اعتبار 500 میلیون ریال شروع شده و اهم اقدامات مرمتی آن شامل: نماسازی سردرب طبق طرح مصوب ، تخریب و بازسازی قسمتهای فرسوده، بند کشی دیوارها، سفید کاری بدنه، دیوار چینی و کاهگل و آجر فرش کف و پشت بام میشود.
انتهای پیام/
