بهگزارش میراثآریا بهنقل از روابطعمومی میراثفرهنگی، صنایعدستی و گردشگری آذربایجان شرقی، محمد فتحی معاون میراثفرهنگی این استان امروز شنبه 5 اسفند 96 درباره اهمیت ثبت ملی آثار تاریخی و معرفی این آثار در سطح ملی و بینالمللی، گفت: «قانون حفظ آثار ملی مصوب ۱۳۰۹ خورشیدی، نخستین قانونی است که وجوه مختلف میراث فرهنگی را مورد توجه قرار داده است. این قانون قدمت اثر را بهعنوان یک ارزش ذاتی موجود و همچنین نشانهای برای شناخت اثر تعیین کرده است، اما در تعیین مقطع زمانی موردنظر از اصول مورد اتفاق پیروی نکرده و تحت تأثیر شرایط سالهای 1309، تأسیس سلسله پهلوی و انقراض سلسله قاجاریه، آثاری را تحت حفاظت و نظارت دولت اعلام کرده است که تا پایان سلسله زندیه، سال ۱۱۷۳ خورشیدی، در ایران احداث یا ایجاد شده است.»
او ادامه داد: «معیار زمانی تا اختتام سلسله زندیه سبب شده است بسیاری از بناها و اماکن تاریخی ایران که در دوران قاجار و پهلوی احداث شده و بعضاً دارای ارزش هنری و تاریخی برجستهای است از تحت نظارت و حفاظت دولت خارج شود. متأسفانه بنای تاریخی سیلوی تبریز نیز از این قاعده مستثنا نبوده و بهدلیل اینکه پس اتمام جنگ جهانی اول احداث شده، در لیست آثار ملی جای نگرفته است.»
معاون میراثفرهنگی ادارهکل میراثفرهنگی، صنایعدستی و گردشگری آذربایجان شرقی با بیان اینکه ساختمان سیلو بهعنوان یک میراث صنعتی و مدرن تبریز، نیازمند توجه و حفاظت بیشتری است، افزود: «با توجه به اینکه تبریز بهلحاظ جغرافیایی همواره در مسیر ارتباطی کشورهای مترقی و پیشرفته اروپا قرار گرفته، در حوزه صنعت و بازرگانی در کشور پیشرو بوده است، این بنا نیز به واسطه ارتباط متخصصان تبریزی و اروپایی بنا نهاده شده و بهعنوان یکی از نمادهای انقلاب و پیشرفت صنعتی آذربایجان و حتی ایران محسوب میشود، لذا آثاری نظیر این بنا که بیانگر قدمت صنعت و بکارگیری علم روز در کشور است، نیازمند توجه و صیانت بیشتری است.»
او با اشاره به اینکه در دهه اخیر اقداماتی ازسوی ادارهکل میراثفرهنگی، صنایعدستی و گردشگری آذربایجان شرقی برای ثبت این بنای تاریخی و فاخر در فهرست آثار ملی انجام پذیرفته است، ادامه داد: «سیلوی تبریز بهعنوان اولین سیلوی گندم ایران، مورد توجه ویژه ادارهکل میراثفرهنگی، صنایعدستی و گردشگری استان و همچنین سازمان مرکزی قرار دارد، طبق پیگیریهای مالک این بنا در سال 1390، برای ثبت ملی این اثر فاخر صنعتی، نخستین اقدامات ادارهکل استان آغاز شد، اما به دلیل اینکه این بنا تحت نظارت بخش خصوصی قرار گرفته است، نتیجه مطلوبی بدست نیامد.»
فتحی ادامه داد: «ادارهکل میراثفرهنگی استان پیرو رایزنیهایی که با بخش خصوصی فعال در این بنا و همینطور شرکت غله و خدمات بازرگانی منطقه هشت تبریز داشته است، برای حفظ این اثر تاریخی و صنعتی، درخواست استفاده از این بنا صرفا بهعنوان سیلوی گندم را داشته و هرگونه کاربری غیر را، عاملی بر آسیبرسی و تخریب این اثر تاریخی دانسته است.»
او بیان کرد: «شایسته است که این بنا بهصورت کامل مورد حفاظت قرار گیرد و اگر بنا بر تغییر کاربری آن باشد، به شکل موزه صنعتی یا در غالب کاربری فرهنگی، مورد استفاده قرار گیرد.»
معاون میراثفرهنگی، صنایعدستی و گردشگری آذربایجان شرقی در پایان با بیان اینکه معاونت میراثفرهنگی استان در تاریخ 23 بهمن 96، مجددا ثبت بنای تاریخی سیلوی تبریز را از سازمان مرکزی میراث فرهنگی کشور درخواست کرده است، اظهار کرد: «معاونت میراثفرهنگی با همکاری انجمن دوستداران میراثفرهنگی استان، مجددا ثبت بنای سیلو تبریز را درخواست کرده و منتظر نتیجه نهایی این درخواست تا پایان اسفند 96 خواهد بود، خوشبختانه با توجه به موافقت مصرانه سازمان میراثفرهنگی، صنایعدستی و گردشگری، میتوان گفت که نتیجه مطلوبی در ارتباط با ثبت سیلوی تبریز در فهرست آثار ملی کشور، تا پایان اسفند 96 بهدست خواهد آمد.»
سیلوهای گندم تبریز یکی از بناهای عظیم و منحصربهفرد ایران در دستهبندی میراث صنعتی است که بهعنوان نخستین سیلوی گندم در ایران پس از اتمام «جنگ جهانی اول» با طرح آلمانیها برای اولینبار در «تبریز» ساخته شد. این بنا نمادی از توانمندی مهندسی، دور اندیشی صنعتگران تبریزی و همچنین نمادی از آمیختگی دانش و علم روز با تجربه کهن مردان آذربایجان است.
فعالیت مداوم و پایدار سیلوی تبریز پس از گذشت 80 سال از نخستین روزهای تأسیس آن، نشان از طراحی تخصصی و بینظیر این بنا دارد، ساختمان ساده تخلیه گندم با ظرافت و پیچیدگی بسیار در صنعت بکارگیری چوب، تا پلکان فلزی زیبای بالای اتاق ژنراتور، بیانگر قدمت صنعت و هنر فلز کاری در این دیار پرآوازه است.
ساختمان تاریخی سیلو تبریز که در خیابان امام خمینی واقع شده است، بهلحاظ قدمت فعالیت صنعتی و طراحی خود، جزو آثار پراهمیت تاریخی تبریز محسوب میشود، در نتیجه برای حفظ و صیانت از این میراث کهن، تلاش و استمرار بر ثبت ملی این اثر جزو اولویتهای مهم ادارهکل میراثفرهنگی، صنایعدستی و گردشگری آذربایجان شرقی قرار گرفته است.
انتهای پیام/