دکتر علیاصغر مونسان در گفتوگو با خبرنگار میراثآریا، عنوان کرد: «مؤسسه ایرانشناسی بریتانیا در تهران در گذشته محل استقرارهای گروههای باستانشناسی و ایرانشناسان بریتانیایی بود که برای مطالعه، بازدید، بررسیهای میدانی و کاوش باستانشناسی به ایران میآمدند.»
او افزود: «گروههای بریتانیایی در دهه 1960 و 1970 میلادی ( دهه 40 و 50 خورشیدی) برخی از اشیا و مواد فرهنگی را برای تکمیل طراحی و عکاسی بهمنظور آمادهسازی برای انتشار به محل استقرار خود در مؤسسه ایرانشناسی در قلهک منتقل میکردند. با وقوع انقلاب شکوهمند اسلامی بخشی از این آثار و پروژهها به صورت نیمهکاره در آن محل باقی ماند.»
وزیر میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی اعلام کرد: «آثار شامل مواد فرهنگی از محوطه نوشیجانتپه (استان همدان، سگزآباد (قروین ) خوروین البرز، باباجانتپه (استان همدان)، پاسارگاد (استان فارس) بررسی ملایر، هفتوانتپه (استان آذربایجانغربی)، بقایای جانوری و قطعات شکسته سفال (بانک سفال) از محوطههای گوناگون ایران است.»
او با بیان اینکه این آثار حاصل بررسیها و کاوشهای پژوهشگران وابسته به BIPS در دهه 1960 و 1970 میلادی است که در مناطق مختلف ایران پژوهش میدانی باستانشناسی داشتند، اظهار کرد: «در بین این مجموعه بیش از 100 اثر اشیای موزهای وجود دارد که شمار مواد فرهنگی آن بیش از 10هزار یافته است. یافتهها از جنس ابزار سنگی، سفالی، استخوانی، آجر و... است که مستندنگاری این آثار در دستور کار موزه ملی ایران قرار دارد.»
دکتر مونسان افزود: «اهمیت این یافتهها در این است که حاصل بررسی و کاوش علمی باستانشناسی از بسیاری از محوطههای مهم کشور هستند.»
او اظهار کرد: «امیدواریم در آیندهای نزدیک بتوانیم با همکاری موزه و مؤسسه، این مجموعه ارزشمند را منتشر و نمایشگاهی در این خصوص در موزه ملی ایران برگزار کنیم.»
این مواد فرهنگی در روز 13 اسفندماه 1399 به موزه ملی ایران منتقل شد. مؤسسه ایرانشناسی بریتانیا در تهران (British Institute of Persian Studies) که به اختصار «BIPS» به آن میگویند یکی از چندین مؤسسه تحقیقاتی بینالمللی بریتانیا است که زیر نظر فرهنگستان بریتانیا فعالیت میکند.
این مؤسسه در سال 1961 زیر نظر فرهنگستان بریتانیا تأسیس شد و در سال 1976 ساختمانهای خود را در تهران خیابان قلهک، خیابان شریعتی افتتاح کرد.
انتهای پیام/