بهگزارش میراثآریا، در نامه علی دارابی قائممقام وزیر و معاون میراثفرهنگی وزارت میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی به حسین مدرس خیابانی، استاندار سیستان و بلوچستان آمده است:
«در اجرای ماده ۱ از قانون تشکیل سازمان میراثفرهنگی و گردشگری مصوب سال ۱۳۸۲ و مواد ۱۱ و ۱۲ از قانون الحاق جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون بینالمللی حفظ میراثفرهنگی ناملموس مصوب سال ۱۳۸۴ و مواد ۲ و ۳ آییننامه اجرایی قانون مذکور مصوب ۱۳۸۷/۱۱/۶ هیأت محترم وزیران و با رعایت مقررات آییننامه اجرایی مذکور، میراثفرهنگی ناملموس با عنوان «مهارت پخت غذای بت ماش» به شماره ۲۵۴۴، «مهارت تهیه ترشی لیمو» به شماره ۲۵۴۵، «تنگ و بیل، شخم زدن سنتی زمین» به شماره ۲۵۴۶، «مهارت تهیه هیزک» به شماره ۲۵۴۷، «دانش بومی ساخت و بهرهبرداری از بندسار (منطقهای به پیشنهاد سیستان و بلوچستان)» به شماره ۲۵۴۸، «مهارت ساخت رخت شتر» به شماره ۲۵۴۹، «آهنجگ؛ مهارت بافت شلوار بند بلوچی» به شماره ۲۵۵۰ در فهرست ملی میراثفرهنگی ناملموس و «مهارت پچوبافی (لته بافی)» به شماره ۱۳۱ در فهرست در خطر و نیازمند پاسداری فوری در تاریخ ۱۴۰۰/۱۰/۲۸ به ثبت رسیده است. هرگونه اقدام که موجب حفظ و احیای این میراث شود، مورد تأکید است.»
همچنین پیش از این علیاصغر مونسان وزیر سابق میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی مراتب ثبت «مهارت پخت غذای ماهی دیگی (دوغی)» به شماره ۲۳۰۲، «مهارت تهیه ترشی هرام (انبه)» به شماره ۲۳۰۳ و «مهارت خمکدوزی (خامهدوزی)» به شماره ۲۳۰۴ در تاریخ ۱۳۹۹/۱۱/۲۸ را در فهرست ملی میراثفرهنگی ناملموس به استاندار وقت سیستان و بلوچستان ابلاغ کرده بود.
انتهای پیام/