نادر پیری، فعال میراث فرهنگی و مسئول پویش «نذر آب»، در گفتوگو با خبرنگار میراث آریا از روند مرمت و احیای آبانبار تاریخی حاج عبدالوهاب در حاشیه ریگ زرین اردکان سخن گفت.
او با اشاره به پیشینه این اثر تاریخی اظهار کرد: آبانبار حاج عبدالوهاب از دوران قاجار در کنار بزرگترین ریگ ایران و در مسیر جاده ابریشم ساخته شده است؛ جایی که محل عبور کاروانیان و تأمین سوخت توسط هیزمبران بوده است. حاج عبدالوهاب انصاری اردکانی، از خیرین و نیکوکاران دوره قاجار، با وجود فاصله ۹۵ کیلومتری از اردکان، تصمیم به ساخت این آبانبار گرفت تا مانع هلاکت رهگذران از تشنگی شود.
پیری افزود: این آبانبار با ارتفاع مخزن ۱۴ متر و محیط بالای ۳۴ متر طی دو سال ساخته شد. روایتها حاکی است که در زمان ساخت، برخی او را به دلیل نبود آب در تیرماه مسخره میکردند، اما او با ایمان گفت وظیفهاش ساخت آبانبار است و خداوند باران را خواهد فرستاد. همان زمان باران بارید و مخزن پر از آب شد.
او درباره آخرین استفاده از آبانبار گفت: آخرین بار در سال ۱۳۴۱ این آبانبار آبگیری شد. اکنون برای نخستینبار پس از دههها، ما توانستهایم تا عمق و کف آبانبار نفوذ کنیم و عملیات مرمت را آغاز نماییم.
مسئول پویش «نذر آب» درباره پویشتوضیح داد: این پویش تاکنون در سه مرحله اجرا شده است. در مرحله نخست پناهگاه و ورودی آبانبار ساماندهی شد. در مرحله دوم، مخزن که کاملاً پر از گل و لای بود، با تلاش داوطلبان و استفاده از جرثقیل و نوار نقاله تخلیه شد؛ بیش از ۱۵۰ کامیون گل و لای از مخزن خارج گردید. در مرحله سوم نیز بندکشی، سیمانکاری، بازسازی سقف، ایجاد سرویسهای بهداشتی برای گردشگران و ساخت حوضچههای پشت آبانبار انجام شد.
او با اشاره به همراهی گسترده مردم گفت: بیش از ۴۰۰ نفر نیروی داوطلب در این پروژه مشارکت داشتند و نزدیک به ۳۰۰ میلیون تومان تنها برای تجهیزات و دستگاهها هزینه شد. مردم نیز با ارسال غذا و کمکهای مختلف، نقش مهمی در پیشبرد کار ایفا کردند.
نادر پیری در پایان تأکید کرد: این آبانبار نه تنها یک اثر تاریخی ارزشمند در دل کویر است، بلکه نمادی از نیکوکاری و ایمان مردمان گذشته به شمار میرود. امیدواریم با تکمیل مراحل مرمت، این بنا دوباره به حیات خود بازگردد و پذیرای گردشگران و علاقهمندان میراث فرهنگی باشد.
انتهای پیام/
نظر شما