محمد مسعودی، راهنمای گردشگری، فعال حوزه اقامتگاههای بومگردی و از حامیان حفاظت از سرخدار، در گفتوگو با خبرنگار میراث آریا، بر نقش مهم نمایشگاه بینالمللی اقوام ایرانی در استان گلستان در احیای سنتها و معرفی ظرفیتهای فرهنگی کشور تأکید کرد.
او معتقد است این رویداد تا به امروز توانسته است بسیاری از آیینها، صنایعدستی و تولیدات بومی را که در سایه توسعه و تغییرات چند دهه اخیر کمرنگ شده بودند، دوباره به صحنه بازگرداند و در معرض دید عموم مردم سراسر کشور قرار دهد.
مسعودی با اشاره به اینکه این نمایشگاه فرصتی ارزشمند برای معرفی فرهنگ و سنن اصیل استانهاست، گفت: برگزاری چنین رویدادهایی نهتنها موجب شناساندن ظرفیتهای فرهنگی و تاریخی مناطق مختلف میشود، بلکه زمینه حضور بیشتر گردشگران را نیز فراهم میکند. حضور گردشگران، خود بهعنوان یک موتور محرک، نقش مهمی در توسعه اقتصادی و اجتماعی جوامع محلی دارد و انگیزه اصلی ما نیز احیای فرهنگ، آیینها و میراث گذشتگان است.
این فعال گردشگری همچنین حضور گسترده هنرمندان، صنعتگران و فعالان حوزه گردشگری از سراسر کشور در این جشنواره را عاملی مهم در تبادل تجربه و معرفی توانمندیها دانست. او افزود: فعالانی که برای شرکت در این نمایشگاه به گلستان سفر میکنند، در مدت اقامت خود از امکانات اقامتی و خدمات گردشگری استان استفاده میکنند و همین موضوع به رونق اقتصادی و شناساندن هرچه بیشتر ظرفیتهای محلی کمک میکند.
مسعودی در ادامه به اثرات متقابل این رویداد اشاره کرد و گفت: بازدید از غرفههای استانهای دیگر و مشاهده تواناییهای آنان در حوزه صنایع دستی و تولیدات بومی، باعث ایجاد انگیزه و ترغیب تولیدکنندگان محلی برای ارتقای کیفیت و تنوع محصولاتشان میشود. این تعامل سازنده، به رشد صنایع دستی و تقویت هویت فرهنگی مناطق مختلف کشور کمک میکند.
او تأکید کرد که استمرار برگزاری چنین نمایشگاههایی میتواند نقش مهمی در حفظ میراثفرهنگی، توسعه گردشگری پایدار و تقویت اقتصاد جوامع محلی داشته باشد و زمینهساز توجه دوباره مردم به ریشهها و سنتهای ارزشمند ایرانی شود.
محمد مسعودی، راهنمای گردشگری و از حامیان شناختهشده حفاظت از گونههای گیاهی، همچنین با اشاره به وضعیت نگرانکننده درخت ارزشمند سرخدار، بر لزوم توجه جدیتر نهادهای مسئول و جوامع محلی به حفاظت از این گونه تأکید کرد. او سرخدار را «میراث زنده جنگلهای ایران» توصیف کرد و گفت که نابودی تدریجی آن، زنگ خطری برای تنوع زیستی کشور است.
مسعودی با بیان اینکه سرخدار یکی از کهنترین و کندرشدترین گونههای جنگلی ایران است، افزود: این درخت نهتنها ارزش اکولوژیک بالایی دارد، بلکه بخشی از هویت طبیعی و فرهنگی مناطق جنگلی کشور محسوب میشود. متأسفانه در سالهای اخیر بهدلیل بهرهبرداری بیرویه، تغییر کاربری اراضی و کاهش پوشش جنگلی، جمعیت سرخدار بهشدت کاهش یافته است.
این فعال گردشگری تأکید کرد که حفاظت از سرخدار تنها یک وظیفه محیطزیستی نیست، بلکه مسئولیتی فرهنگی و اجتماعی نیز به شمار میرود. او گفت: وقتی یک گونه ارزشمند مانند سرخدار از بین میرود، در واقع بخشی از تاریخ طبیعی ما محو میشود. ما وظیفه داریم این میراث را برای نسلهای آینده حفظ کنیم.
مسعودی همچنین نقش گردشگری مسئولانه را در حفاظت از گونههای گیاهی مهم دانست و افزود: آگاهیبخشی به گردشگران، معرفی اهمیت سرخدار در تورهای طبیعتگردی و جلب مشارکت مردم محلی میتواند تأثیر چشمگیری در حفاظت از این گونه داشته باشد. هر گردشگری که با ارزش این درخت آشنا شود، خود به یک سفیر محیطزیست تبدیل میشود.
او در ادامه خواستار برنامهریزی جدیتر برای احیای رویشگاههای سرخدار شد و گفت: حفاظت از سرخدار نیازمند همکاری مشترک سازمانهای محیطزیست، جوامع محلی، فعالان گردشگری و پژوهشگران است. بدون برنامهریزی علمی و حمایت عملی، این گونه ارزشمند در معرض خطر جدی قرار خواهد گرفت.
مسعودی در پایان تأکید کرد که حفاظت از سرخدار تنها یک اقدام زیستمحیطی نیست، بلکه گامی مهم در جهت حفظ تنوع زیستی، تقویت گردشگری پایدار و پاسداشت میراث طبیعی ایران است.
انتهای پیام/
نظر شما