به گزارش میراث‌آریا، سمیه مراقی و زینب زنگنه کارشناسان پژوهشکده ابنیه و بافت‌، به درخواست محمودرضا سلیمانی کوشکی شهردار شهرستان ششتمد با همراهی مجتبی کاویان عضو هیئت علمی و مدیر گروه مرمت دانشگاه حکیم سبزواری و مشاور طرح مطالعات بافت ششتمد از محوطه‌ها و آثار تاریخی طبیعی این شهرستان بازدید کردند.

شهرستان ششتَمد در غرب استان خراسان رضوی، در سی کیلومتری جنوب جاده تهران- مشهد و در حاشیه جاده ترانزیتی سبزوار- بردسکن واقع شده است. این شهرستان در دامنه‌های جنوبی کوه‌های «کوه میش» قرار گرفته و دارای آب‌وهوایی معتدل و کوهستانی است.

دست‌کندهای ناشناخته شهرستان ششتمد در سرتاسر بافت واجد ارزش شهر پراکنده‌اند و به نظر می‌رسد ارتباط مستقیم و عمیقی با تاریخ استقرار شهر دارند، تا جایی که بررسی دوره‌های تاریخی سکونت و زیست در منطقه بدون پرداختن به آنها ابتر خواهد بود.

در گویش محلی به این دست‌کندها «سُو» یا «سوُم» (Som) می‌گویند. دست‌کندهای باقی‌مانده در داخل بافت شهر الگوها و کارکردهای متنوعی دارند. دست‌کندهایی که در طبقات زیرین خانه‌ها قرار دارند، یک طبقه بوده و عموما برای نگهداری دام‌های کوچک (بز و گوسفند و...) و دام‌های بزرگ (گاو و الاغ و...) از آنها استفاده می‌شود. فرم کالبدی، ارتفاع سقف، تاقچه‌های تراشیده شده در بدنه‌های دست‌کندها که ارتفاع آنها با مقیاس انسانی همخوانی دارد و نیز ظرافت بدنه‌های تراشیده شده در تعدادی از دست‌کندها این احتمال را تقویت می‌کند که در دوره‌هایی انسان‌ها نیز در این فضا سکونت داشته‌اند. در کناره «جوی آب بهار» دست‌کندهایی در دو طبقه حفر شده‌اند که تعدادی از آنها جهت نگهداری دام‌ها و تعدادی نیز برای سکونت انسان کاربرد داشته‌اند.

انتهای پیام/