به گزارش میراثآریا، نوذر حیدری سرپرست هیئت باستانشناسی گفت: اثر تاریخی موسوم به «نارین قلعه» در جبهه شمالی روستای نیارک از توابع بخش طارم سفلی شهرستان قزوین و در منطقهای نیمه کوهستانی و خوش آب و هوا واقع شده است. این تپه که در محل به نامهای دیگری مانند نارنج قلعه و نارون قالا نیز نامیده میشود؛ طبق شواهد سطحی یکی از آثار دوره اسلامی میانه (سده هفتم و هشتم هجری) و به احتمال زیاد آثاری از اواخر دوره ساسانی است که در ۱۰ مهر ۱۳۸۰ با شماره ۴۱۲۲ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
او تصریح کرد: روستای نیارک در خطی مستقیم در ۱۵ کیلومتری جنوب غربی شهر لوشان از توابع استان گیلان و ۶۰ کیلومتری شمال غربی شهر قزوین واقع شده است. فاصله جادهای روستای نیارک از این دو شهر به ترتیب ۳۰ و ۱۱۵ کیلومتر است. روستای نیارک که مرکز دهستان نیارک نیز محسوب میشود از محورهای اصلی ارتباطی ابهر، خرم دره سلطانیه در استان زنجان به صفحات شمالی و استان گیلان محسوب میشود و بزرگترین روستای مناطق پیرامونی خود است.
این باستانشناس اظهار کرد: تپه موسوم به نارین قلعه که در ۶ دهه گذشته در شمال روستای نیارک واقع شده بود و به احتمال زیاد یک مرکز(قلعه) حاکم نشین در زمان خود بوده است، امروزه به واسطه توسعه روستا در جبهه شمالی، در مرکز روستا قرار گرفته و منازل مسکونی و باغات اهالی محل آن را در برگرفته است. این اثر تپهای است مرتفع و دایره شکل با ارتفاع متوسط ۵تا۱۷ متر از سطح زمینهای اطراف و قر متوسط ۱۰۰ متر که بخشهایی از آن به واسطه برداشت خاک و مصالح سنگی توسط اهالی در گذشته به ویژه در جبهه غربی آن از بین رفته و آسیب جدی دیده است.
سرپرست هیئت باستانشناسی گفت: بقایای سفالهای ساده و لعابدار دوره اسلامی و همچنین سفالهای احتمالاً از دوره ساسانی در سطح تپه و پیرامون آن دیده میشوند که گاهنگاری دقیق آن نیازمند مطالعات گونهشناسی تطبیقی است که در ادامه این برنامه صورت خواهد گرفت.
حیدری افزود: ریزش دیوارههای بدنه تپه که در اثر برداشت بیرویه خاک و نیز نزولات جوی صورت گرفته ضمن آشکار کردن بقایای ساختارهای معماری ساخته شده از سنگهای تراش خورده و دارای ملاط ساروج و بعضاً خشکه چین؛ سبب ایجاد محدودهای خطرآفرین شده که ممکن است با سقوط این دیواره به ویژه در جبهه شرقی باعث ایجاد خسارات جانی و مالی شود و به همین سبب ضروری است هرچه سریعتر تدابیر ایمنسازی در پیرامون این تپه صورت پذیرد.
او تصریح کرد: در راستای برنامه گمانهزنی با همکاری قابل توجه اهالی مجاور مجموعاً ۲۰ گمانه در جهات مختلف تپه و با فاصلهای مناسب از عرصه مشهود آن جانمایی و در عمقهای متفواتی از نیم تا ۵/۲ متر حفر شدند. علی رغم به دست آمدن یافتههای غیرمنقول در لایهای فوقانی گمانهها فقط در دو گمانه حلقه نخست گمانهها آثار غیر منقول(دیوار خشکه چین سنگی) و (بقایای یک تنور/اجاق) در مجموعه گمانههای جبهه شمالی و جنوبی به دست آمدند که تنور به دست آمده در جبهه شمالی که داخل باغ یکی از اهالی واقع شده بود به واسطه به دست آمده بقایای ظروف چینی(نعلبکی) دوره معاصر در داخل آن، متأخر تشخیص داده شد.
سرپرست هیئت باستانشناسی گفت: علی رغم ثبت ملی اثر و قرار داشتن آن در میان روستا و آسیبهای وارده به آن به دلایل متعددی از جمله کمبود اعتبارات، تا کنون اقدامی جهت تعیین و عرصه آن انجام نشده بود و این برنامه در همین راستا با تأمین اعتبار توسط اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایعدستی استان قزوین و مجوز پژوهشگاه میراثفرهنگی و گردشگری و پژوهشکده باستانشناسی انجام شد.
انتهای پیام/
نظر شما