مجتبی گهستونی، فعال رسانه در یادداشتی نوشت: ۲۵ آبان و یکم آذر، دو نقطه درخشان در حافظه تاریخی و فرهنگی اصفهان‌اند؛ یکی یادآور حماسه و ایثار مردم در دوران دفاع مقدس، و دیگری نماد نکوداشت شهری که «نصف جهان» لقب گرفته است.

۲۵ آبان؛ روز حماسه و ایثار

در ۲۵ آبان ۱۳۶۱، اصفهان شاهد یکی از بزرگ‌ترین مراسم‌های تشییع شهدای جنگ تحمیلی بود. در این روز، ۳۷۰ پیکر شهید عملیات محرم بر دوش مردم از میدان امام تا گلستان شهدا بدرقه شد.

این مراسم، اصفهان را به زیارتگاه عشق و ایثار بدل کرد؛ مادران با قاب عکس فرزندان، پدران با قامت خمیده اما نگاه سربلند و کودکانی که عظمت آن روز را بی‌آنکه فلسفه شهادت را بدانند، حس می‌کردند.

امام خمینی(ره) درباره این روز فرمودند: «شما در کجای دنیا می‌توانید جایی را مثل اصفهان پیدا کنید؟» و رهبر انقلاب نیز آن را نماد ولایتمداری و ایثارگری مردم دانستند. از همین رو، ۲۵ آبان در تقویم رسمی کشور به عنوان روز حماسه و ایثار مردم اصفهان ثبت شده است.

۱ آذر؛ روز نکوداشت اصفهان

یکم آذرماه هر سال، به عنوان روز اصفهان یا «روز نکوداشت اصفهان» شناخته می‌شود. علت انتخاب این روز، ارتباط آن با صورت فلکی قوس (آذر) است که در کاشی‌کاری‌های سردر قیصریه نقش بسته و به عنوان نماد تاریخی شهر شناخته می‌شود. این روز فرصتی برای ارج نهادن به تاریخ، هنر و میراث فرهنگی اصفهان است؛ شهری که با میدان نقش جهان، پل‌های تاریخی، مناره‌ها و صنایع دستی‌اش، «نصف جهان» لقب گرفته است.

از سال ۱۳۹۷، این روز رسماً در تقویم کشور ثبت شد و هر ساله جشن‌ها، همایش‌ها و برنامه‌های فرهنگی برای بزرگداشت آن برگزار می‌شود.

۲۵ آبان یادآور خون و ایثار فرزندان اصفهان در دفاع مقدس است؛ روزی که مردم با بدرقه‌ای تاریخی، هویت خود را در مقاومت و وفاداری ثبت کردند.

یکم آذر اما روزی برای پاسداشت زیبایی‌ها و شکوه فرهنگی اصفهان است؛ فرصتی برای یادآوری اینکه این شهر نه تنها در تاریخ ایران، بلکه در حافظه جهانی جایگاهی ویژه دارد.

اگر بخواهیم این دو روز را در یک یادداشت مشترک کنار هم قرار دهیم، می‌توانیم بگوییم: اصفهان شهری است که هم در خون شهیدانش معنا می‌یابد و هم در هنر و میراثش؛ شهری که ایثار و زیبایی را در یک تقویم به هم پیوند زده است.

اصفهان به‌عنوان «نصف جهان» شناخته می‌شود؛ شهری که دنیا به آن افتخار می‌کند به‌خاطر معماری بی‌نظیر، میراث تاریخی، و جلوه‌های فرهنگی‌اش.

اصفهان در دوران صفویان به‌عنوان پایتخت امپراتوری ایران انتخاب شد و به مرکز تمدن و هنر تبدیل شد.

معماری و هنر اصفهان الهام‌بخش بسیاری از شهرهای اسلامی و حتی اروپایی شد؛ به‌ویژه در طراحی میدان‌ها و کاخ‌ها.

این شهر به‌دلیل موقعیت جغرافیایی و استراتژیک، همواره در مسیر تجارت و فرهنگ قرار داشته و به‌عنوان جواهر فرهنگی ایران شناخته می‌شود.

کاشی‌کاری و خوشنویسی در بناهای اصفهان از زیباترین نمونه‌های هنر اسلامی است. رنگ‌های فیروزه‌ای و لاجوردی کاشی‌ها نماد زیبایی ایرانی‌اند.

صنایع‌دستی مانند میناکاری، خاتم‌کاری و قلم‌زنی اصفهان شهرت جهانی دارند و در نمایشگاه‌های بین‌المللی به‌عنوان نماد هنر ایرانی عرضه می‌شوند.

موسیقی سنتی و آیین‌های فرهنگی اصفهان، همچون تعزیه و نمایش‌های محلی، بخشی از هویت فرهنگی ایران را به جهان معرفی کرده‌اند.

ترکیب بی‌نظیر تاریخ، هنر و زندگی اجتماعی در یک شهر، ثبت آثار متعدد در میراث جهانی یونسکو،  نقش اصفهان در گسترش فرهنگ و معماری اسلامی در جهان جلوه‌های زنده‌ای از وحدت و همزیستی اقوام و مذاهب در طول تاریخ، موجب شده تا دنیا به اصفهان افتخار ‌کند.

انتهای پیام/