به گزارش میراثآریا، این کتاب با رویکردی پژوهشی، مردمنگارانه و میانرشتهای، به واکاوی تاریخی و فرهنگیِ «بهیافت» در دستبافتههای سنتی ایران میپردازد و نشان میدهد که چگونه این شیوه خلاقانه، قرنها پیش از طرح مباحث مدرنِ توسعه پایدار، در زندگی روزمره ایرانیان حضور داشته است.
تمرکز اثر بر منطقه سنگسر در استان سمنان است؛ جایی که زیستِ دوگانه کوچنشینی و شهرنشینی، در کنار شرایط اقلیمی سخت و کمبود منابع طبیعی، بستری کمنظیر برای شکلگیری و تداوم شیوههای سنتی بهیافت فراهم کرده است. از چهلتکهدوزی و بازتولید تنپوشها تا مرمت و تبدیل انواع دستبافتهها، کتاب نشان میدهد که چگونه نسلهای پیدرپی این سرزمین با اتکا به باورهای بومی، دینی و ضرورتهای اقتصادی، چرخه عمر اشیا را بهحداکثر رسانده و فرهنگی ریشهدار از صرفهجویی، نگهداشت و خلاقیت پدید آوردهاند.
این نوشتار با بهرهگیری از دادههای میدانی، مصاحبههای قومنگارانه و تحلیلهای فرهنگی و اقتصادی، خلأ موجود در مستندسازی تاریخ بهیافت در ایران را برجسته میکند و طبقهبندیای از شیوههای سنتی این منطقه ارائه میدهد؛ طبقهبندیای که میتواند نهتنها در حفظ این مهارتهای در معرض فراموشی مؤثر باشد، بلکه در تدوین سیاستها و راهبردهای معاصرِ توسعه پایدار نیز نقشآفرین باشد.
در جهانی که فرهنگ مصرفگرایی و مدِ سریع، بسیاری از سنتهای دیرینه را به حاشیه رانده است، این کتاب میکوشد پلی میان گذشته و آینده بسازد؛ پلی که یادآور میشود پاسخ بسیاری از چالشهای زیستمحیطی امروز، در دانش بومی و تجربههای آزمودهشده نسلهای پیشین نهفته است. این اثر خواننده را دعوت میکند تا بار دیگر ارزش دستبافتهها، چرخههای طولانی عمر اشیا و حکمت پنهان در شیوههای زندگی سنتی ایرانیان را بازبنگرد.
انتهای پیام/
نظر شما