به گزارش میراث‌آریا، مینو سلیمی عضو هیأت علمی دانشگاه تهران در این نشست که ۱۳ مردادماه ۱۴۰۴، به دبیری منصور مرادی برگزار شد، با بیان اینکه فاجعه رخدادی ناگهانی نیست تصریح‌ کرد: فاجعه یک فرآیند ترکیبی متأثر از سیاست، اقتصاد و اجتماع و رفتارهای فردی و جمعی است. امروزه رفتار ما با طبیعت دچار اختلال و منجر به تغییرات اقلیمی گشته است.

او با حائز اهمیت خواندن امر تاب‌آوری و تطبیق پذیری در مردم‌شناسی فاجعه همانگونه که گذشتگان از آن بهره می‌بردند، بیان کرد: انسان‌شناسی و مردم‌شناسی فاجعه و رویکردهای آن در دهه‌های اخیر مورد توجه قرار گرفته است.

این مردم‌شناس با اشاره به اینکه، فاجعه محصول بر هم خوردن رابطه انسان و محیط است اظهار کرد: اینکه تغییرات فرهنگی و رفتاری انسان او را به کجا خواهد بود و باور، آیین، اسطوره و ... چگونه می‌تواند به کمک او بیاید تا رابطه‌اش با طبیعت را اصلاح کند، پرسشی است که قابل تأمل است.

در ادامه ژیلا مشیری کارشناس پژوهشکده مردم‌شناسی با طرح موضوع خشکسالی، تغییرات اقلیمی و بحران آب با اشاره به کمبود و شوری آب گرمسار، اثرات کمبود آب در گرمسار را کاهش تولیدات کشاورزی، کمبود آب آشامیدنی و کاهش کیفیت زندگی خواند.

او در تبیین نقش حفر چاه‌های آب در تشدید تغییرات اقلیمی و بحران آب در گرمسار به مواردی همچون کاهش منابع آبهای زیر زمینی و افزایش تبخیر، کاهش رطوبت خاک و تغییرات در الگوهای بارش، ایجاد پدیده جزیره گرمایی، تغییرات در اکوسیستم‌ها و تنوع زیستی و تأثیرات اقتصادی اشاره و به تشریح هر یک پرداخت.

مهرداد ملک‌زاده عضو هیأت علمی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، نیز در این نشست با بیان اینکه تغییرات اقلیمی فاجعه نیست تصریح‌ کرد: تغییرات اقلیمی در گذر زمان اتفاق می‌افتد در صورتیکه فاجعه امری ناگهانی است.

این باستان‌شناس افزود: ما در مقایسه با همسایگانمان؛ ترکیه، عراق، پاکستان، افغانستان و ... در اقلیم بسیار سخت و پیچیده‌ای زندگی می‌کنیم و نیاکان ما با کوشش توانسته‌اند شیوه زیست در این سرزمین خشک را بیاموزند، اما بر اساس آنچه باستان‌شناسان آن را کشش زیست‌محیطی می‌نامند سرزمین ما آماده پذیرایی از تعداد کمتری از جمعیت کنونی بوده است.

او تصریح‌ کرد: متأسفانه در دهه‌های اخیر طبق سیاست‌های نادرست آمایش سرزمین صورت نگرفته، که اگر به‌آن توجه می‌شد امروز تغییرات اقلیمی هم قابل پیشگیری و کنترل بود.

علیرضا حسن‌زاده عضو هیأت علمی و رئیس پژوهشکده مردم‌شناسی نیز در این نشست با اشاره به اینکه پژوهشکده مردم‌شناسی با بیش از ۱۴۰ عنوان و رویکرد مختلف به موضوعات زیست محیطی پرداخته است، زلزله بم را نقطه عطفی برای مطالعات مردم‌شناسی و قوم باستان‌شناسی خواند و گفت: ما نیازمند نوزائی پارادایمی در این حوزه هستیم. پژوهشگران ما رسما مرثیه سرا هستند و گوش شنوایی در رابطه با این موضوع وجود ندارد. اگر قرار باشد که ایران زیست پذیری‌اش را افزایش دهد باید پارادایم خود را تغییر دهد.

او با اشاره به اینکه مدیران ما نیازمند آموختن سواد میراثی و زیست ‌محیطی هستند تصریح‌ کرد: دولت‌های پسا فاجعه دولتهایی هستند که بعد از وقوع فاجعه به اندیشه رفع آن می‌افتند. این دولتها پیشگیر نیستند بلکه سوگوار و تسلیت گو هستند. آنها به زندگی خوب فکر نمی‌کنند و تنها به مرگ خوب می‌اندیشند و فاجعه را تبدیل به سرمایه ایدئولوژیک می‌کنند.

حسن‌زاده در تشریح موضوع سخنرانی‌اش؛ دولتهای پسافاجعه در دوره قاجار به ذکر مواردی از اتفاق‌های رخ داده در این برهه تاریخی پرداخت.

انتهای پیام/