سیما حدادی، رئیس اداره ثبت و پاسداری از میراثفرهنگی ناملموس، در گفتوگو با خبرنگار میراثآریا با تشریح ابعاد توسعهپایدارِ نهفته در آینهکاری ایرانی اظهار کرد: ثبت «هنر آینهکاری در معماری ایرانی»، پیوندی معنادار و چندلایه با اهداف توسعه پایدار دارد؛ موضوعی که در دستورالعملهای اجرایی کنوانسیون ۲۰۰۳ یونسکو بهصراحت مورد تاکید قرار گرفته است.
او با بیان اینکه آینهکاری در زمره هنرهای دستی و مهارتمحور قرار دارد، افزود: این هنر، زنجیرهای از فرصتهای شغلی پایدار ـ از آموزش تا تولید و مرمت ـ ایجاد میکند و بهویژه در حفاظت و احیای بناهای تاریخی، کارکردی تعیینکننده و غیرقابل جایگزین دارد.
حدادی با اشاره به نقش این هنر در اقتصاد گردشگری تصریح کرد: آینهکاری، در بناهای تاریخی و اماکن مذهبی، یکی از جذابترین جلوههای بصری میراث ایرانی است و همین امر، ارزش افزوده قابلتوجهی برای گردشگری فرهنگی تولید میکند؛ حوزهای که یونسکو آن را موتور محرک توسعه جوامع محلی میداند.
او در بخش دیگری از سخنانش به جنبههای محیطزیستی این هنر پرداخت و گفت: یکی از ویژگیهای کمتر دیدهشده آینهکاری، استفاده هوشمندانه از نور طبیعی است؛ رویکردی که موجب کاهش مصرف انرژی در فضاهای معماری و تقویت الگوی معماری سازگار با محیطزیست میشود.
رئیس اداره ثبت و پاسداری از میراثفرهنگی ناملموس همچنین بر نقش اجتماعی آینهکاری تاکید کرد و ادامه داد: مشارکت همزمان زنان و مردان در فرآیند آموزش، تولید و اجرای این هنر، نمونهای عملی و موفق از تحقق عدالت فرهنگی و دسترسی برابر است؛ موضوعی که در چارچوب اهداف توسعه پایدار، اهمیت ویژهای دارد.
حدادی در پایان خاطرنشان کرد: ثبتجهانی آینهکاری ایرانی، گامی مؤثر در جهت صیانت از یک مهارت اصیل، تقویت ظرفیتهای ملی و معرفی چهرهای فرهنگی، خلاق و توسعهمحور از ایران در عرصه بینالمللی است.
انتهای پیام/
نظر شما