شیلان صلواتی فعال رسانه در یادداشتی نوشت: روستای تاریخی و پلکانی پالنگان، آرمیده در دامنههای سرسبز هورامان و در کنار رودخانه پرآب تنگیور، یکی از جلوههای منحصربهفرد تلفیق معماری بومی، تاریخ زیسته و فرهنگ مردمی در غرب ایران است.
پالنگان که قرنها در دل طبیعت کوهستانی با ساختاری پلکانی تنیده شده، نمادی زنده از هویت فرهنگی مردم کردستان به شمار میرود؛ منطقهای که سنت، دین، موسیقی، طبیعت و زیستبوم در پیوندی عمیق و همافزا، معنایی فراتر از یک زیستگاه ساده یافتهاند.
این روستای تاریخی این روزها خود را برای برگزاری مراسم عرفانی هزار دف آماده میکند؛ آیینی که نه تنها بازتابی از روح جمعی مردم منطقه است، بلکه به صحنهای از شکوه همبستگی فرهنگی و مذهبی و نمادی رسانهای برای معرفی پالنگان در سطح ملی و فراملی بدل شده است.
اما پشت این تصویر چشمنواز و معنوی، مسئولیتی سنگین نهفته است؛ حضور پرشمار گردشگران در کنار همه مزایای اقتصادی، بدون فراهمسازی زیرساختهای لازم و مدیریت هوشمندانه میتواند پیامدهایی جبرانناپذیر به همراه داشته باشد.
فشار بر منابع طبیعی، تولید زباله، تخریب پوشش گیاهی، آسیب به بافت تاریخی و تغییرات ناخواسته در سبک زندگی بومی از جمله تهدیداتی است که میتواند میراث پالنگان را در معرض خطر قرار دهد.
در این میان نقش رسانهها، فعالان زیستمحیطی، متولیان گردشگری و جامعه دانشگاهی در هدایت افکار عمومی و ارائه الگوهای رفتاری صحیح با ترویج «گردشگری آگاهانه» مبتنی بر احترام، یادگیری، مسئولیتپذیری و تعامل سازنده با جامعه میزبان، بسیار حیاتی است.
طبیعت منحصربهفرد پالنگان با رودخانه تنگیور، کوههای سر به فلک کشیده، گونههای جانوری خاص و آبوهوای منحصربهفرد گنجینهای گرانبهاست که در کنار میراثفرهنگی این سرزمین مجموعهای از زیبایی، اصالت و هویت را شکل دادهاند و حفاظت از هرکدام بدون توجه به دیگری ناکام خواهد ماند.
از همین رو حضور گردشگر در چنین مراسمهایی باید با مطالعه و آموزش همراه باشد؛ احترام به آداب محلی و روشهای مدیریت پسماند، اطلاعرسانی هدفمند درباره شیوه درست حضور در طبیعت، نصب تابلوهای آموزشی و استفاده از ظرفیت رسانههای محلی بخشی از اقدامات پیشنهادی در این مسیر است.
پالنگان امروز نهتنها مکانی برای تجربه موسیقی و تاریخ، که صحنهای برای آزمون صداقت ما در قبال حفاظت از میراث مشترک ملی است.
مراسم هزار دف اگرچه بهانهای برای گردهمایی عاشقان فرهنگ و عرفان است، اما میتواند فراتر از یک رویداد به الگویی از پیوند معنویت با مسئولیت اجتماعی بدل شود.
رسانهها بهعنوان یکی از مهمترین ابزار تأثیرگذار در شکلدهی افکار عمومی باید بیش از پیش، روایتگر جنبههای پنهان و مغفول این رویدادها باشند؛ روایتی که در آن صدای دفها با صدای طبیعت و احترام به آیین با احترام به منابع طبیعی در هم میپیچد، تنها در این صورت است که پالنگان میتواند همچنان در حافظه تاریخی ملت و نیز در تپشهای آرام و عمیق دل کوههایش زنده بماند.
انتهای پیام/
نظر شما