مهران حسنی دبیر و نایب رئیس انجمن گردشگری پایدار سبز مازندران عضو انجمن متخصصان گردشگری ایران در یادداشتی نوشت: استان مازندران، با تنوع فرهنگی اقلیمی و قومی، ظرفیتهای کم نظیری در پیوند این دو صنعت دارد، اما تاکنون این عامل به صورت ساختارمند، هدفمند و مبتنی بر برنامه عملیاتی طراحی و اجرا نشده است. لذا در این یادداشت، به تحلیل پیوند صنایعدستی و گردشگری از زوایای مختلف پرداخته میشود.
گردشگری، به عنوان بستر عرضه و معرفی صنایعدستی است گردشگران داخلی و بینالمللی به ویژه در سفرهای تجربه محور به دنبال خرید محصولات اصیل محلی هستند. بنابراین، صنایعدستی میتواند نه تنها یک سوغات فرهنگی، بلکه بخشی از تجربه سفر و ارتباط عمیق گردشگر با جامعه میزبان باشد.
از منظر دیگر ،صنایعدستی به عنوان عامل تنوع بخشی به محصولات گردشگری است. وجود و حضور کارگاههای زنده، نمایش ساخت صنایعدستی، برگزاری تورهای آموزشی (craft Tourism ) و مشارکت گردشگر در تولید، موجب تقویت خاطره سازی، جذابیت و ماندگاری سفر میشود.
از جنبه دیگر، گردشگری به عنوان فرصت نجات، صنایعدستی در حال فراموشی خواهد بود. برخی از رشتههای صنایعدستی مازندران به دلیل ضعف بازار، در حال انقراض هستند. گردشگری از این قابلیت برخوردار است تا منجی این رشتهها از طریق ایجاد تقاضای جدید انگیزش برای تولید را فراهم کند.
از سوی دیگر، صنایعدستی به عنوان ابزار تثبیت، اقتصاد گردشگری محلی است. تنوع ماندگاری و ارزش افزوده صنایعدستی میتواند در کنار خدماتی مانند اقامت و خوراک( غذاهای محلی) گردش مالی را در سطح محلی و جوامع میزبان بالا برده و اشتغال مستقیم و غیر مستقیم ایجاد کند.
کمبود شبکه توزیع مناسب، ضعف برندینگ، مشکلات بیمه و مالیات، کمبود آموزش و مهارتهای کسب و کار از جمله چالشهای مشترک این دو صنعت هستند، که میتوان با سیاست گذاری یکپارچه آنها را رفع کرد. لذا، جهت تعامل بین صنایعدستی و صنعت گردشگری در مازندران نیازمند نقشه راه عملیاتی توسعهای با قابلیت اجرایی است ،که محورهای کلیدی آن شامل: سیاستگذاری و هماهنگی کلان، توسعه بازار، تقویت برند برندینگ، بستهبندی صنایع دستی، آموزش مهارت و انتقال نسل، اتصال دیجیتال و بازار جهانی، گردشگری تجربه محور با محوریت صنایعدستی و حمایتهای مالی و تسهیلگرانه است
پایان سخن اینکه، توسعه همزمان و هدفمند گردشگری و صنایعدستی در مازندران نیازمند نگاه سیستمی، برنامه محور و مشارکتی است. این پیوند دوسویه، نه تنها منجر به توسعه گردشگری با هویت بومی خواهد شد، بلکه اقتصاد خلاق استان را شکوفا کرده، به توانمندسازی زنان و جوانان و روستاها کمک شایانی خواهد کرد.
اکنون زمان آن فرا رسیده ،که این دو صنعت در مسیر هم افزاو مکمل نقشی کلیدی در آینده فرهنگی و اقتصادی مازندران ایفا کنند.
انتهای پیام/
نظر شما