سیدامیر سلیمانی رباطی مسئول میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی شهرستان بشرویه در یادداشتی نوشت: گردشگری مذهبی مفهومی بسیار آشنا اما پر از آرایههای مذهبی، فرهنگی و سنتی است که بر اساس پژوهشهای میدانی نزدیک به سه قرن است که در بشرویه اجرا میشود.
در این مدل گردشگری که با روحیه ایرانیان همترازی دارد نهادهای دولتی شاید نقش کم رنگی در شکل دهی و اشاعه آن داشته باشند و این مردمند که بااندیشههای دینی بر پایه سنتهای آیینی فرهنگی را شکل داده و در رواج آن میکوشند.
رویکرد گردشگری مذهبی در این سالها رونق زیادی گرفته و در قالبهای ملی، منطقهای و محلی رواج دارد علاوه بر حفظ سنتهای آیینی در اقتصاد جوامع محلی نیز تأثیر فوقالعادهای دارد.
روستای امامزاده علی یا شاهزاده علی در فاصله ۵۵ کیلومتری جنوب شهر بشرویه واقع است این روستا نام خود را از شخصیت مذهبی مدفون در روستا گرفته است.
با تکیه بر شجره نامه نسب امامزاده علی یا شاهزاده علی، این شخصیت بزرگوار با ۱۱ واسطه به امام چهارم میرسد که بر اساس مطالعات صورت گرفته در سده ششم هجری قمری از نیشابور به همراه برادر خویش به قصد تبلیغ مذهبی به این منطقه رهسپار میشوند و در نزد مردم بومی از جایگاه رفیعی برخوردار هستند که همین محبوبیت عامل شکلگیری سنتی قدیمی به نام هفته قافله بشرویه میشود که حداقل از قدمتی ۲۵۰بیش از ساله برخوردار است.
بر حسب شواهد و آثار نام این حضرت زیدبن علی علیه السلام است که در تعمیراث بقعه در سال ۱۳۵۲ه ش دو نوشته متعلق به سالهای ۶۴۵ و ۷۳۴ ه. ق بدست آمد که در آن زیدبن علی قید شده بود همچنین در وقفنامهها و قبالههای بر جای مانده نام آن حضرت شاه زیدبن علی ذکرشده است.
در کتاب دایره المعارف بقاع متبرکه درباره زیدبن علی علیه السلام چنین مینویسد: در قرون گذشته نیشابور بزرگ مجمع علما و محدثین بیشماری بود که در میان آنها سادات و شخصیتهای علوی زیادی جهت نشر معارف اهل البیت علیهم السلام و نقل حدیث به این شهر مهاجرت کرده و سپس در سایر شهرهای خراسان پراکنده شدند. مشهورترین خاندان علوی که به نیشابور و بیهق مهاجرت و توطن اختیار کردند آل زباره هستند.
در ادامه از نسبایشان چنین مینویسد: ابوالبرکات زیدبن محمدبن ظفربن محمدبن احمد بن محمد الاکبر بن عبدالله بن الحسن بن العلی بن الامام السجاد.
در میان مردم بشرویه از قدیم الایام هفته آخر شهریورماه به هفته قافله معروف است که مردم با پای پیاده بصورت خانوادگی بشرویه را به قصد برگزاری هفته قافله ترک میکردهاند و امروزه عمده مردم با خودرو سواری و بخشی نیز کماکان با زنده نگه داشتن این سنت بصورت پیاده به شاهزاده علی رهسپار میشوند.
سفر مردم بشرویه به این امامزاده حدود یک هفته طول میکشد و در طول این ۷ روز این جمعیت انبوه در کنار یکدیگر چادر برپا میکنند که شمارش تعداد این خیمهها کار آسانی نیست
از مراسمات اصلی این سفر اجرای تعزیه و شبیه خوانی در کنار مزار امامزاده است که به صورت صبح و عصر و با حضور جمعیت انبوهی برگزار میشود و در روز جمعه یعنی آخرین روز سفر جمعیت حاضر در کنار مزار به حداکثر خود میرسد و آیین تعزیه خوانی حضرت سیدالشهداء و حضرت ابوالفضل(ع) و شبیهخوانی مختار اجرا میشود.
مردم بشرویه اعتقاد و ارادت خاص و ویژهای به این امامزاده دارند در طول این هفته اکثر آنها نذری میدهند و قربانی میکنند و و در آخرین شب با قراعت دعای کمیل مراسم هفته قافله به پایان میرسد.
موضوع قابل تامل و جالبی که در تمام نذریات گوسفند و بز به امامزاده علی صورت میگیرد بر این قرار استورا است که ابتدا گوسفند را به داخل بارگاه میبرند و خادم آیاتی را در گوش حیوان میخواند و حیوان سرکش و گریزان چون صاحب عقلی بدون هیچ تکاپو و تلاشی آرام به خواب میرود و بعد از چند دقیقه سراپا میشود که معمولاً این حرکت حیوان را نشانه قبول نذری نذرکننده میدانند که در ابیاتی در ارتباط با این موضوع نوشتهاند: گوسفندیگر کنند نذر بیارند حَرَمت سر تسلیم فرود آورد اندر قَدَمت تو سلیمانی که فرمان بَرَدت وحش و طیور.
انتهای پیام/
نظر شما