به گزارش میراث‌آریا، خسرو محمدی ادامه داد: اواخر سال ۱۴۰۲ به همراه کارشناس میراث‌فرهنگی و مسئول ثبت آثار طبیعی و تاریخی و همچنین کارشناس جهاد کشاورزی، بررسی‌های میدانی روی این درخت انجام شد، آن زمان وضعیت درخت بسیار نامناسب بود و حشرات موذی، موش و برخی آفات به بدنه درخت نفوذ کرده بودند.

کارشناس اوقاف با بیان اینکه وجود یک آبخوری کنار درخت نیز باعث شده بود، مواد شوینده و آب مصرفی زائران به تنه درخت سرایت کند و به آن آسیب بزند افزود: استفاده از پوکه معدنی در پای درخت برای زیبایی ظاهری نیز به دلیل تغییر در بستر طبیعی، به وضعیت آن لطمه زده بود. 

او اضافه کرد: با حضور کارشناسان میراث، جهاد کشاورزی و مرمتگران، چند جلسه بررسی حضوری انجام شد و تمام موارد زائد اطراف درخت از جمله آبخوری و پوکه‌های معدنی جمع‌آوری شد و درخت آزادسازی شد.

محمدی با تاکید بر اینکه شاخه‌های نیمه‌شکسته و بارهای اضافی درخت با همکاری شهرداری و بالابر مخصوص هرس شد، افزود: همچنین با مساعدت جهاد کشاورزی، سم و کودهای تخصصی بدون دریافت هزینه تهیه شد و پودر آبی‌رنگ دیده‌شده روی تنه درخت نیز همان مواد آفت‌زدایی است.

او با اشاره به اینکه برای جلوگیری از زیست حشرات در شکاف‌های تنه، با نظر جهاد کشاورزی از یونولیت در جداره‌ها استفاده شد تا منافذ بسته شود، عنوان کرد: بر اساس تصاویر سال گذشته، درخت تنها یک شاخه کوچک جوانه‌زده داشت اما امسال به‌وضوح شاخ و برگ بیشتری پیدا کرده و علائم احیا کاملاً مشخص است.

کارشناس اوقاف و امور خیریه استان همدان در پایان گفت: با ادامه روند رسیدگی، سم‌پاشی مستمر و مراقبت‌های جهاد کشاورزی، امیدواریم این درخت کهنسال روزبه‌روز وضعیت بهتری پیدا کند و روند احیای آن کامل شود.  

انتهای پیام/