به گزارش میراثآریا، محمد ابراهیم زارعی رئیس پژوهشگاه میراثفرهنگی و گردشگری در یادداشتی گفت: ثبت جهانی هنر آینهکاری در معماری ایرانی، گامی بلند برای پاسداشت میراث تمدنی ایران و تأکیدی بر جایگاه بیبدیل هنرهای ملی و سنتی سرزمین ماست. آینهکاری، که در ژرفای تاریخ معماری ایرانی ریشه دارد، نه فقط یک تکنیک تزئینی، بلکه زبان بصری پیچیدهای است که پیوند میان نور، روشنایی، فضا و معنویت را در معماری ایرانی آشکار میسازد. این هنر با انعکاس و تکثیر زیبای روشنایی و با ترکیب گونه گون نور، جهانی از درخشش، رمزآلودگی و توازن و تعادل را در فضاهای آیینی و بناهای فرهنگی، عمارت ها و کاخ ها و تالارهای تاریخی و ابنیه و اماکن مذهبی خلق کرده است.
آینهکاری در طی قرون، به دست استادکارانی پدید آمده که دانش فنی، ذوق و مهارت هنری را با جلوه های نمادین نور و روشنایی در فرهنگ ایرانی درآمیختهاند. هر قطعه آینه نهتنها بخشی از ساختار بصری بنا، بلکه روایتگر پیوند میان انسان و امر معنوی است. صحن و تالارهای درخشان اماکن مذهبی و مقدس، کاخهای پادشاهان و خانههای باشکوه مزین به آینهکاری، هریک بخشی از حافظه جمعی و ذوق زیباییشناختی ایرانیان را بازتاب میدهند.
ثبت جهانی این هنر در فهرست میراث فرهنگی ناملموس جهان، فرصت تازهای برای توجه علمی و پژوهشی به این هنر ملی را ایجاد می کند. همچنین فرصتی برای مستندسازی دانش استادکاران، توسعه مطالعات میانرشتهای در حوزه تاریخ هنر، معماری، مردمنگاری، حفاظت و مرمت آثار تاریخی و نیز برنامهریزی نهادهای پژوهشی و دانشگاهی برای انتقال پایدار این دانش به نسلهای آینده را خاطرنشان می سازد.
این رویداد به عنوان جشن افتخار ملی، دعوت و انگیزه ای دوباره برای احیای کارگاههای هنرهای ملی و سنتی، تقویت اقتصاد فرهنگمحور، و الهامبخش نوآوری در هنرهای معاصر است.
اینجانب به نمایندگی از پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، با ارج نهادن به تلاش استادکاران، پژوهشگران و تمامی فعالان حوزه میراث فرهنگی ایران زمین، این موفقیت را به جامعه علمی و پژوهشی، هنرمندان و همکاران ارجمندم در وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و مردم هنردوست ایران تبریک میگویم و این رویداد را سرآغاز فصل تازهای در مطالعات و حفاظت از هنرهای ملی این سرزمین میدانم.
انتهای پیام/
نظر شما