به گزارش میراث آریا به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری ، محسن زینی وند سرپرست هیأت باستان شناسی با اعلام این خبر گفت: «این پروژه در قالب طرح 5 ساله به انجام خواهد رسید.»
او تصریح کرد: «در این طرح پژوهشگران متخصص خارجی در زمینه خط و زبان های باستانی و باستان شناسی چشم انداز هیأت داخلی را همراهی می کنند.»
این باستان شناس، با بیان اینکه زیستگاه گاران/غِران با حدود 17 هکتار وسعت از یک برجستگی بلند و چند پشتۀ وسیع در پیرامون آن تشکیل شده است افزود: «پیش تر در سال های دورتر باستان شناسان آمریکایی از این زیستگاه دیدن و از اهمیت آن در باستان شناسی دوره تاریخی و عیلام در جنوب غربی ایران یاد کرده اند.»
او با بیان اینکه این محوطه با شماره 2982 در سال 1379 خورشیدی در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده خاطرنشان کرد: «علاوه بر این، هنری رایت و جیمز نیلی از باستان شناسان مطرح آمریکایی از این زیستگاه به عنوان جای نام احتمالی شهر اردریکا دوره هخامنشی نام برده اند.»
زینی وند با اشاره به این نکته که بر اساس یافته های سطحی، استقرار انسان در تپه باستانی گاران از هزاره سوم پ.م تا اواخر دوران تاریخی، احتمالاً همزمان با دورۀ اشکانی استمرار داشته یادآور شد: «با توجه به توالی منظم سه هزار ساله تپه گاران، پژوهش های پیش رو زوایای جدیدی از دوره تاریخی منطقه را آشکار خواهد کرد.»
سرپرست هیأت کاوش ابراز امیدواری کرد: «کاوش های مورد نظر علاوه بر اینکه کاستی های توالی سفالی را تبیین می کند در نتیجه آن بتوان با مدارک و شواهد باستان شناسی به چگونگی ارتباط و تبادلات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی احتمالی با زیستگاههای بزرگ همچون موسیان و در گستره بزرگتر با شوش و میانرودان در هزاره سوم، دوم و اول پ.م دست یافت.»
این باستان شناس در پایان با بیان اینکه کاوش در تپه گاران با مجوز پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری در حال انجام است تصریح کرد: «بودجه مالی این فصل از کاوش به همت اداره کل امور پایگاههای میراث فرهنگی کشور تأمین شده است.»
انتهای پیام/
