به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، سید عبدالمجید شریف‌زاده رئیس گروه پژوهشی هنرهای سنتی پژوهشگاه که روز 23 خرداد 1401، در نشست جایگاه هنرهای سنتی در جامعه و رویکردهای اجتماعی آن سخن می‌گفت، میراث‌فرهنگی را آثار باقیمانده از گذشتگان خواند که نشانگر حرکت انسان در طول تاریخ است و با شناسایی آن زمینه شناخت هویت و خط حرکت فرهنگی او میسر می‌شود و از این طریق زمینه‌های عبرت برای انسان فراهم می‌آید.
او با بیان تعاریفی از هنرهای سنتی به ویژگی‌های آنها پرداخت و گفت: «هنرهای سنتی حامل اعتقاد، بینش و اندیشهای هستند که به رشد و تعالی انسان کمک می‌کنند.»
شریف‌زاده، هنرهای سنتی را دارای جنبههای هنری با ریشههای سنتی، فرهنگی و تاریخی دانست که در آنها سُنَن، فنون و روش‌های ویژۀ هنری و ابزار و مواد خاص با کیفیت مطلوب به کار میرود.»
او با بیان اینکه هنرهای سنتی واجد اصول و قواعد عام هنرهای ایرانی ـ اسلامی با ویژگی هر منطقه و حامل پیام و محتوای ارزشمند هستند، تصریح‌کرد: «هنرهای سنتی ایران مجموعه‌ای از مبانی نظری و فنون عملی هستند که توسط مجموعه‌ای عظیم به عنوان مصادیق تاریخی خود، پشتیبانی می‌شوند و به تمامی معنا، نشان از حفظ و استمرار در عین بازاندیشی و ارتقاء دارند.»
رئیس گروه پژوهشی هنرهای سنتی در ادامه افزود: «اقدامات پاسدارانۀ یونسکو می‌تواند یکی از بهترین نمونه‌های عملیاتی به منظور تحقق هدف هنرهای سنتی، یعنی حفظ و استمرار در عین بازاندیشی و ارتقا باشد چرا که از طریق هدف‌گذاری صحیح، برنامه‌ریزی دقیق و اجرای مناسب تمام موارد فوق را در هر موردی محقق می‌سازد.»
شریف‌زاده گفت: «اصولاً هنرهای سنتی ایران، خود اقدامی پاسدارانه در راستای حفظ ارزش‌های اصیل و سنتی مردمان این کشور است و از سه مسیر تبیین مبانی نظری، تدوین فنون عملی و تعیین مصادیق هنری این مهم را به انجام می‌رساند.»
او اظهار کرد: «دقیقاً اینجا نقطۀ اشتراکی است که هنرهای سنتی ایران و اقدامات پاسدارانۀ یونسکو را به هم می‌رساند که می‌توانند به مثابه دو روی یک سکه مکمل یکدیگر باشند.»
رئیس گروه پژوهشی هنرهای سنتی پژوهشگاه در ادامه نشست به معرفی آموزش‌های هنرهای سنتی و ویژگی‌های شیوه استاد شاگردی پرداخت و برخی از خاندان‌های هنری را که انتقال هنر در آنها به صورت سینه به سینه صورت گرفته معرفی کرد.
انتهای پیام/
