به‌گزارش میراث‌آریا، سیدامیر سلیمانی گفت: محمدحسین بشرویه ای ملقب به بدیع الزمان در شهریور ۱۲۷۶ ه.ش در شهر بشرویه چشم به جهان گشود. 

مسئول میراث‌فرهنگی گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان بشرویه افزود: پدرش نام عبدالجلیل را برایش انتخاب کرده بود و تا مدت‌ها با نام عبدالجلیل بُشرویّه‌ای شناخته می‌شد اما در زمان حکومت رضاشاه، وقتی قانونی تصویب شد که طبق آن ایرانیان ملزم به تهیه‌ی شناسنامه شدند، هرکس برای خودش یک نام خانوادگی انتخاب کرد. به این سبب بود که عبدالجلیل بشرویه‌ای، فروزانفر را به‌عنوان نام فامیل انتخاب کرد و از آنجا که قوام‌السلطنه لقب بدیع‌الزمان را به او داده بود، به‌جای نام عبدالجلیل، این لقب را به‌عنوان نام در شناسنامه‌اش ثبت کرد.

او گفت: پدر بدیع الزمان فروزانفر آقا شیخ‌ علی، پسر ملا محمدحسن قاضی بود که هر دو شاعر، فقیه و طبیب زمان خود بودند و نَسَبشان به ملا احمد تونی، یکی از علمای زمان شاه‌عباس صفوی می‌رسید. 

سلیمانی ادامه داد: مادر بدیع الزمان فروزانفر نیز اهل فضل و کمال و ادب بود که از نظر تعلیم و تربیت، تأثیر بسیاری بر پسرش داشت. 

مسئول میراث‌فرهنگی گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان بشرویه بیان کرد: شیخ محمدحسن ناصر قدوسی، مشهور به ناصرالاسلام، برادر بدیع الزمان فروزانفر بود که به‌عنوان عالمی سخن‌دان و اهل شعر شناخته می‌شد.

او ادامه داد: زندگی در چنین خانواده‌ی فرهیخته‌ای، بدیع‌ الزمان فروزانفر را به یادگیری ترغیب کرد. پدرش اولین معلم زندگی او بود که پیش‌نیازهای لازم برای سوادآموزی را در اختیارش گذاشت و شیوه‌ی قرائت و حفظ قرآن را به او آموزش داد. برادرش هم او را با نگارش فارسی آشنا کرد. بعد از آن مقدمات علوم قدیم را با آموزش‌های ملا محمدحسین فراگرفت. پس از آن به مشهد و تهران رفت تا گستره‌ی علم و توانایی‌هایش را وسعت ببخشد.

سلیمانی رباطی در ادامه افزود: استاد فروزانفر از چهره‌های سرشناس علمی کشور، دانش گسترده‌ای در زمینه معارف اسلامی، ادبیات فارسی و عربی داشت که بمنظور ارج نهادن به مقام بلندش همایشی با حضور اساتید دانشگاه تهران، مسئولان ادارات شهرستان بشرویه و جمعی از عموم و علاقه‌مندان در عمارت تاریخی مستوفی برگزار شد.

مسئول میراث‌فرهنگی گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان بشرویه ادامه داد: خاطره‌گویی، موسیقی محلی، شعرخوانی، سخنرانی اساتید و رونمایی از آثار و تالیفات استاد بدیع الزمان فروزانفر در خانه مستوفی از جمله محورهای اصلی همایش برشمرد.

او افزود: این استاد بدیع آثار متعددی از جمله سخن و سخنوران ، شرح مثنوی شریف، خلاصه مثنوی، مأخذ قصص و تمثیلات مولانا، احادیث مثنوی، شرح احوال و نقد و تحلیل آثار شیخ فرید الدین عطار نیشابوری، زنده بیدار  و غیره دارد که می‌توان آن ها را در سه حوزه‌ی تاریخ ادبیات، مولوی پژوهی و تصحیحات دسته‌بندی کرد.

انتهای پیام/