به گزارش میراث آریا، حجتالله ایوبی در سخنرانی خود با موضوع «حافظ و دیپلماسی معنا» با اشاره به آخرین نوشتهاش درباره نظریات آلن تورن، اظهار کرد: این جامعهشناس که در اندیشه بسیار به عرفان شرقی نزدیک شده، نوید زیست کنشگری متفاوت را برای قرن بیستویکم داده است؛ قرنی که عصر انسان، ارتباط، عشق و عاطفه است.
مشاور عالی وزیر و رئیس مرکز بینالملل وزارت میراثفرهنگی ادامه داد: تورن نامی برای این کنشگر نیافته و صرفا آن را «سوژه» یا کنشگر فعال نامیده است.
ایوبی گفت: اگر تورن حافظ را میشناخت، بیتردید نام کنشگر قرن بیستویکمی مدنظر خود را «رند» میگذارد؛ فردی که آینه را به سوی خود میگیرد و در پی یافتن گنج وجودی خویش است تا به زندگی معنا بخشد.
این استاد دانشگاه تهران افزود: کنشگر بیپروای تورن و رند حافظ، از جامعه و رسومی که خویشتن انسان را زیر چرخهای خود خرد میکند، نمیهراسد و از این راه است که به هویت و فرهنگ اصیل خود بازمیگردد.
او با تاکید بر انطباق رند حافظ بر کنشگر آلن تورن، توضیح داد: بشر برای تسخیر جهان، ماشین، نظامات اجتماعی، طبقات و احزاب را آفرید، اما خود در دام آنان اسیر شد و انسانهای بسیاری قربانی این ساختارها گردیدند.
مشاور عالی وزیر میراثفرهنگی خاطرنشان کرد: در حالی که عمده جامعهشناسی در پی پاسخ به چگونگی سازگاری با نظام حاکم است، آلن تورن «پایان جامعه» و شورش علیه آن را مطرح میکند.
ایوبی عنوان کرد: «رند عالمسوز» حافظ با این نگرش در شورش علیه جامعه اشتراک مفهومی دارد.
اوگفت: از قرن هجدهم تا بیستم، انسان بهعنوان کنشگری عقلانی و عاری از عاطفه تصور میشد، اما به تعبیر تورن، قرن بیستویکم عصر جهان فرامدرن و ارتباط انسانبا انسان است.
ایوبی ادامه داد: در این عصر باید «دیگری» را درک کنیم و بدانیم که تفاوتها مایه تفاخر نیست.
او گفت: کنشگر فعال آلن تورن بر ویرانههای جهان قرنهای ۱۸ تا ۲۰ سربرمیآورد و در پی دگرگونی جهانی است که بر محور عشق و عاطفه میچرخد.
اگر آلن تورن حافظ میدانست، این بیت او را که«رند عالم سوز را با مصلحت بینی چه کار»، بارها در کتاب «پایان جامعه» خود بیان میکرد.
مشاور عالی وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی تاکید کرد: این بیت حافظ که «رند عالمسوز را با مصلحتبینی چه کار»، بیانگر همان اندیشهای است که کنشگر کنونی اگرچه جامعهستیز نیست، در برابر رسومِ سلبکننده هویت، «نه» میگوید.
ایوبی گفت: معتقدم اگر آلن تورن حافظ را میشناخت، این بیت را بارها در کتاب «پایان جامعه» خود نقل میکرد.
این استاد دانشگاه تهران در پایان افزود: رند، هم عاشق است و هم هوشیار؛ او عشق را با دیوانگی درمیآمیزد و به «رند عالمسوز» میرسد که در جستوجوی بازگشت به خویش و دگرگونی جامعه است.
مشاور عالی وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی با اشاره به پیوند ناگسستنی مردم ایران با شعر و ادبیات گفت: در شرایطی که راهها بسته میشود، شعر و ادبیات فارسی است که درها را میگشاید.
او افزود: شعر بر زبان مردم ما جاری است و این هنرِ مردم ایران است؛ ما تنها ملتی هستیم که آرامگاه شاعران خود را زیارت میکنیم.
ایوبی اظهار کرد: سخن گفتن و نوشتن، دو نماد تفکر و تمدن هستند و ایرانیان سخن را به اوج رسانده و نماد دوم را به هنر خوشنویسی تبدیل کردهاند.
مشاور عالی وزیر و رئیس مرکز بینالملل وزارت میراثفرهنگی با اشاره به برگزاری «شب حافظ» در پاریس، گفت: کاخ ورسای سالنی دارد که حتی با خرید بلیت نیز به روی عموم بسته است؛ اما با نام حافظ، این در به روی ما گشوده شد و ما «شب حافظ» را در آن مکان تاریخی برگزار کردیم.
در این نشست علمی با موضوع «سیمای جهانی حافظ»، حجتالله ایوبی (استاد دانشگاه تهران) درباره «حافظ و دیپلماسی معنا»، بهادر باقری (استاد دانشگاه خوارزمی) درباره جایگاه حافظ در چین و ژاپن، مهری باقری (استاد دانشگاه تبریز) درباره تأثیر حافظ در کشورهای ترکزبان، فریده پورگیو (استاد دانشگاه شیراز) درباره حافظ در جهان انگلیسیزبان و مهدی زمانیان (استاد دانشگاه) درباره «حافظ در دیوان شرقی-غربی گوته و تاثیر او بر شاعران آلمانی» سخنرانی کردند.
انتهای پیام/

نظر شما