فهیمه روشن معاون گردشگری استان کرمانشاه در یادداشتی نوشت: رویدادهای مرتبط با غذا، از جشنوارههای خوراک سنتی گرفته تا نمایشگاههای صنایع دستی و آیینهای طبخ محلی، فرصتی طلایی برای معرفی میراث ناملموس کرمانشاه در کنار جاذبههای تاریخی و طبیعی آن فراهم میکنند.
میراث خوراکی؛ زبان مشترک فرهنگ و سفرغذا، زبانی جهانی است که بدون نیاز به ترجمه، روایتگر تاریخ، طبیعت و فرهنگ هر سرزمین است.
استان کرمانشاه با تنوع زیستی و اقلیمی چشمگیر و با فرهنگی که ریشه در تاریخ چند هزار ساله دارد، مجموعهای از طعمها و دستورهای آشپزی سنتی را در خود جای داده است.
غذاهایی چون دندهکباب، خورشت خلال، آش عباسعلی، کوفته، سیرابی و نان روغنی، نهتنها در میان مردم استان جایگاهی ویژه دارند بلکه در نگاه گردشگران نیز جذابیتی کمنظیر یافتهاند.
این ظرفیت میتواند با سازماندهی و برگزاری رویدادهای غذایی هدفمند، به یکی از پایههای هویت گردشگری استان تبدیل شود.
رویدادهای غذا بهعنوان جاذبه گردشگری امروزه در بسیاری از کشورهای توسعهیافته، برگزاری جشنوارههای غذایی محلی به عامل مؤثر در تقویت گردشگری داخلی و بینالمللی بدل شده است.
کرمانشاه نیز در سالهای اخیر گامهایی در این مسیر برداشته است؛ از جشنواره «غذاهای بومی و محلی» و جشنوارههای خوراک، تا نمایشگاههای همزمان با مناسبتهای ملی یا فصول خاص گردشگری.
این رویدادها علاوه بر ایجاد شور اجتماعی و ارتقای حس افتخار فرهنگی در میان شهروندان، به معرفی سبک زندگی و باورهای مردم منطقه کمک میکنند.
گردشگرانی که برای تجربه طعمهای خاص سفر میکنند، مشتاق آشنایی با مردم، موسیقی، لهجه و حتی آداب پذیرایی هستند؛ ویژگیهایی که کرمانشاه از آن بیبهره نیست.
برگزاری چنین جشنوارههایی بهویژه در فصول پرمسافر مانند بهار و تابستان، میتواند موجب افزایش ماندگاری گردشگران شود، توریستی که قرار است تنها از طاقبستان یا بیستون بازدید کند، اگر همزمان شاهد جشنوارهای از غذاهای محلی در تکیه معاونالملک یا باغ دیدنی در مرکز شهر باشد، اقامت خود را تمدید خواهد کرد؛ به این ترتیب سهم استان از درآمد گردشگری نیز رشد میکند.
فرصت اقتصادی و اشتغالزایی گردشگری غذا تنها فرصتی فرهنگی نیست بلکه ابزاری اقتصادی برای ایجاد اشتغال و حفظ تولیدات محلی است.
در کرمانشاه، بسیاری از زنان روستایی و شهرهای کوچک از مهارتهای آشپزی سنتی بهعنوان سرمایهای برای تأمین معاش خانوار بهره میبرند، حضور آنان در جشنوارههای غذا، فرصت فروش مستقیم محصولات خانگی، معرفی برندهای بومی مانند روغن کرمانشاهی یا نان ساجی و حتی بستهبندی و صادرات این محصولات را فراهم میسازد.
در کنار آن، رونق غذاگردی باعث توسعه صنایع وابسته همچون رستورانداری سنتی، طراحی منوی محلی در هتلها، تولید سوغات خوراکی، و حتی آموزشهای مرتبط با هنر آشپزی ایرانی میشود.
این زنجیره میتواند به ساخت مدل جدیدی از اقتصاد گردشگری بومی در کرمانشاه منجر شود که تکیه بر ارزشهای فرهنگی دارد، نه صرفاً تقلید از الگوهای گردشگری صنعتی.
رویدادهای غذا و برندسازی مقصد یکی از چالشهای جدی گردشگری کرمانشاه، نبود برند مشخص و شناختهشده در سطح ملی و منطقهای است.
در شرایطی که بسیاری از استانها با شعارهایی چون «ایران شکوفهها» یا «پایتخت زعفران» شناخته میشوند، کرمانشاه میتواند خود را با شعار «دیار طعمها و آیینها» معرفی کند.
برگزاری جشنوارههای سالانه و فصلی با محوریت غذاهای بومی، زمینهساز تثبیت چنین برند فرهنگی در ذهن عموم است.
اگر جشنواره غذای کرمانشاه هر سال با برنامهریزی دقیق، مشارکت سرآشپزان محلی، رقابتهای آشپزی، کارگاههای نانپزی و معرفی محصولات سنتی برگزار شود، رسانههای ملی و فضای مجازی بهصورت طبیعی بازتابدهنده آن خواهند شد.
تداوم این روند، در نهایت کرمانشاه را در کنار مقاصدی چون شیراز و رشت بهعنوان یکی از قطبهای گردشگری خوراک در ایران معرفی میکند.
پیوند گردشگری غذا با آیینها و جشنهاکرمانشاه مجموعهای از آیینها و رسوم دارد که با خوراک محلی پیوندی ناگسستنی یافتهاند؛ از طبخ آش مخصوص نذری در ایام عاشورا و نیمهشعبان گرفته تا سفرههای آیینی نوروز، شب چله و مراسم عروسی.
معرفی این مناسک غذایی در قالب جشنوارههای موضوعی یا نمایشگاههای زنده، میتواند گردشگری فرهنگی و مذهبی را نیز تقویت کند، برای مثال، برگزاری جشنواره «غذاهای نذری» در ماه محرم یا «سفرههای نوروزی کرمانشاه» در روزهای پایانی اسفند، علاوه بر جذب بازدیدکنندگان داخلی، ظرفیت حضور گردشگران عراقی و اقلیم کردستان را نیز دارد که علاقهمند به تجربه فرهنگهای مشترک و طعمهای اصیل ایرانی هستند.
نقش مدیریت و برنامهریزی در پایداری این رویدادها تجربه جهانی نشان میدهد که موفقیت در زمینه رویدادهای غذایی نیازمند برنامهریزی دقیق و حمایت نهادهای فرهنگی، گردشگری و اقتصادی است.
برای استان کرمانشاه نیز ضروری است که سازمان میراث فرهنگی، ادارهکل گردشگری، شهرداریها و اتاق بازرگانی در کنار انجمنهای مردمنهاد و جوامع محلی قرار گیرند.
ایجاد تقویم سالانه رویدادها، تعیین مکانهای دائمی برگزاری جشنوارهها، حمایت از تولیدکنندگان کوچک و ترویج تبلیغات دیجیتال، از ارکان اصلی موفقیت این حوزه محسوب میشود.
همچنین معرفی عناصر خوراکی کرمانشاه در فهرست میراث ناملموس ملی و حتی جهانی، همچون ثبت نان سنتی یا روغن حیوانی، به برندسازی و شهرت استان کمک شایانی خواهد کرد.
تمامی این اقدامات باید در چارچوب برنامهای منسجم برای توسعه پایدار گردشگری غذایی انجام شود تا به حفظ اصالت، ارتقای کیفیت و تداوم برگزاری رویدادها منجر شود.
رویدادهای غذا در کرمانشاه، فراتر از نمایش طعم و بو، بستری برای گفتوگوی فرهنگی، تقویت غرور محلی و توسعه اقتصادی بهشمار میآیند.
این رویدادها میتوانند حلقه اتصال میان سنت و نوگرایی باشند؛ از یکسو آیینها و مهارتهای کهن آشپزی را حفظ کنند و از سوی دیگر، با جذب گردشگران داخلی و خارجی، موجی از نشاط، شغل و درآمد را در استان ایجاد نمایند.
مدیریت بهینه گردشگری در کرمانشاه با نگاهی آیندهنگر و مشارکت فعال شهروندان، این فرصت را بهصورت منظم و مستمر به وجود میآورد و کرمانشاه میتواند نهتنها به مقصد مهم گردشگری فرهنگی و تاریخی، بلکه به قطب برجسته «گردشگری غذا» در غرب ایران تبدیل شود؛ جایی که هر لقمه، روایتگر بخشی از تاریخ، هویت و میهماننوازی مردمان آن است.
انتهای پیام/
نظر شما