میراث آریا: هنرمند مازندرانی سال‌هاست با مواد اولیه دورریختی آثاری خلق می‌کند که هرکدام پیام حفاظت از طبیعت را با خود دارند؛ آثاری زاییده تخیل دوران کودکی و دغدغه‌ها و خاطرات تلخ و شیرین که در آثار کوچک مینیاتوریش‌اش روایت می‌شود. گفت‌وگو با هنرمندی که از یک کارتون دوران کودکی الهام گرفته و از پسماندها آثار فاخری می‌آفریند.

سید باقر رسولی، هنرمند مازنی درباره آغاز مسیر هنری‌اش می‌گوید: از سال ۷۴ مانند خیلی از هنرمندان، از یک کارتون قدیمی در دوران کودکی الهام گرفتم؛ فیلمی که در آن یک پیرمرد با چند ابزار ساده حیواناتی می‌ساخت و روی یک کشتی قرار می‌داد. همان جرقه باعث شد من هم بدون هیچ استاد و آموزشی، با ابزار ساده الهام شهودی را بر روی تکه چوب‌های اطرافم پیاده کنم و با گذشت زمان علاقه‌ام بیشتر شد و هرچه جلوتر رفتم، مطالعه و تجربه بیشتر شد، امکانات بیشتری پیدا کردم و فضا برای کار بازتر شد و به این‌جا رسید که امروز می‌بینید.

الهام از مازندران سرزمین رنگ‌ها و پرنده‌ها

او محیط زندگی‌اش را بخشی مهم از کارهایش می‌داند و معتقد است: مازندران رنگین‌کمان واقعی است؛ گویش، آداب، فرهنگ، سنت، پرنده و حیوان… همه‌چیز در آن غنی است. اما متأسفانه سال‌هاست که این زیبایی‌ها مورد بی‌مهری قرار گرفته است به گفته او زمانی میانکاله پر از پرنده‌های زیبا بود؛ مهمانانی که یک یا دو ماه کنار ما می‌ماندند. امروز به یمن بی‌مهریمان از موهبت حضورشان محرومیم.

چوب‌هایی که داستان دارند

پرنده‌های چوبی مخصوصاً درناها در آثار این هنرمند مشهود است و دلیلش را این‌گونه توضیح می‌دهد: می‌خواستم این بی‌توجهی را مطرح کنم. خواستم یادآوری کنم که اگر مراقب نباشیم، این پرنده‌ها را از دست می‌دهیم. این مجسمه‌ها حرف دل من‌اند؛ تلاشی برای حمایت، توجه و حفظ پرندگان. هرچند وظیفه اصلی برعهده ارگان‌های مرتبط است، اما من گفتم از زبان هنر هم حرفی بزنم.

تفاوت فاحش آثار هنری این هنرمند با دیگر دست سازه‌های چوبی، استفاده از دورریزها اعم از چوب، سنگ، استخوان و دیگر مواد اولیه‌ تجدید پذیر در محیط زیست است.

رسولی در این خصوص هم می‌گوید: سعی می‌کنم درختی را قطع نکنم. اغلب از چوب‌های دورافتاده یا سوخته استفاده می‌کنم. هر قطعه چوب یک مسیر دارد هیچ کدام از کارهای من کپی نیستند. هر قطعه در زمان خاصی پیدا شده و کنار هم قرار گرفته. البته اگر کسی بخواهد، کپی هم می‌سازم، اما عمده‌ی کار دلی است؛ حاصل تخیل و تجسم خودم.

استفاده از مواد مواد غیر معمول؛ از پوست پسته تا خارماهی 

او درباره ترکیب مواد در آثارش مثال می‌زند: در یک کار کنار چوب سرخ‌دار، از پوست پسته استفاده کرده‌ام. یا خار ماهی خاویار که معمولاً هیچ‌کس استفاده‌ای از آن نمی‌کند؛ من از آن برای ساخت ماهی استفاده کرده‌ام. این نگاه اگر توسعه پیدا کند، قطعاً مورد حمایت قرار می‌گیرد.

این هنرمند مازنی امید زیادی به حمایت دارد و می‌گوید: اگر این کار گسترش پیدا کند، آماده‌ام آموزش دهم. اگر فضایی به عنوان نمایشگاه یا آموزشگاه در اختیارم قرار گیرد، با دل و جان ادامه می‌دهم. اگر حمایت وجود داشته باشد، آینده‌ی خیلی خوبی برای این کار می‌بینم.

انتهای پیام/