مسعود رحمانی کارشناس ارشد علوم ارتباطات اجتماعی در یادداشتی نوشت: اتحاد کم‌نظیر مردم از اقشار و طبقات مختلف، نشانه‌ای روشن از آن است که علیرغم اعتراض‌ها و گلایه‌ها از وضع معیشت، فساد یا ناکارآمدی اداری، ریشه‌های هویتی و عزت ملی در این ملت زنده است. ایران در آزمونی بزرگ، نه‌تنها به دشمنان اجازه نداد از شکاف‌های اجتماعی بهره‌برداری کنند، بلکه بار دیگر سرمایه‌ اجتماعی نادری را به نمایش گذاشت که در هیچ پیمان‌نامه‌ی نظامی نمی‌گنجد: غیرت ملی. 

اکنون که شعله‌های مستقیم درگیری فروکش کرده و کشور در موقعیت تازه‌ای قرار گرفته، این پرسش بنیادین پیش روی ماست: آیا از این سرمایه ملی برای عبور به سوی آینده‌ای بهتر بهره خواهیم گرفت؟ 

فرصتِ پساجنگ؛ زمان بازنگری در مسیر توسعه ایران 

کاهش تنش‌های منطقه‌ای و کاهش تهدیدهای راهبردی، جمهوری اسلامی را وارد مرحله‌ای جدید کرده است. اگرچه سیاست «مقاومت» نقش خود را در حفظ استقلال و اقتدار ایفا کرده، اما ادامه‌ این مسیر بدون اصلاح درونی، نه‌تنها پیشرفت نمی‌آفریند بلکه فرسایش‌زا خواهد بود. 

اکنون زمان آن است که: 

• از روحیه‌ی همدلی و اتحاد ملی شکل‌گرفته در روزهای سخت جنگ، در مسیر بازسازی اقتصادی، تحول اجتماعی و نوسازی سیاسی بهره گرفته شود.

• نارضایتی‌های تلنبارشده در حوزه معیشت، شفافیت، آزادی‌های مشروع و کیفیت حکمرانی شنیده و حل شود.

• حکمرانی به‌جای نگاه امنیتی، به سمت اعتمادسازی، مردم‌گرایی و مشارکت فعال شهروندان در ساخت آینده حرکت کند. 

از اتحاد دفاعی تا هم‌افزایی تمدنی 

همان مردمی که در روز جنگ، آماده جان‌فشانی در برابر تجاوز بودند، امروز آماده‌اند در بازسازی ایران نیز نقش‌آفرین باشند، اگر به آنان اعتماد شود، اگر صداهای‌شان شنیده شود، اگر جایگاه‌شان در تصمیم‌سازی‌ها جدی گرفته شود. 

فرصت امروز، فقط آرامش ژئوپلیتیکی نیست؛ فرصت احیای اعتماد داخلی است. باید از این سرمایه اجتماعی، مانند «صندوق توسعه ملی»، به‌عنوان ذخیره‌ای استراتژیک برای آینده استفاده کرد. 

راهبردی برای فردای ایران: از ایران مقاوم به ایران قدرتمند 

برای حرکت به سوی ایران آزاد، آباد و قدرتمند، نیازمند بازنگری عمیق در مولفه‌های حکمرانی هستیم. مهم‌ترین این مولفه‌ها عبارت‌اند از: 

• بازتعریف اقتصاد ملی از اقتصاد مقاومتی صرف به سمت اقتصاد رقابتی و شفاف با اولویت معیشت مردم

• توسعه حکمرانی پاسخ‌گو بر پایه عدالت، شایسته‌سالاری و اصلاحات نهادی

• تنش‌زدایی پایدار و دیپلماسی منطقه‌محور برای افزایش تعامل اقتصادی و جایگاه منطقه‌ای 

• احیای حقوق شهروندی و آزادی‌های مشروع برای بازسازی سرمایه اجتماعی و حفظ نخبگان  

• جهش علمی و فناورانه با اتصال واقعی میان دانشگاه، صنعت و دولت. 

 سرمایه‌ای به نام «ملت» 

در نهایت، باید اعتراف کنیم که جمهوری اسلامی، در سخت‌ترین شرایط، نه تنها از مردم جدا نشده، بلکه بار دیگر به پشتوانه‌ آن‌ها دوام آورده است. این ملت، سرمایه‌ای بی‌بدیل در خاورمیانه‌ پرآشوب است؛ ملتی که در روز خطر، سرباز و در روز صلح، سازنده می‌شود. 

انتهای پیام/