امید مستوفی‌راد فعال رسانه در یادداشتی به مناسبت هفته دولت نوشت: هیچ نیازی به ارائه آمار و ارقام نیست، تا همین یکسال گذشته ( پایان دولت سیزدهم) هفته دولت که می‌شد آمارها و افزایش درصدهای جداول از گوشه و کنار، سر بر می‌آوردند و بر صفحه سفید روزنامه‌ها و خبرگزاری‌ها و سایت‌های خبری نمایان می‌شدند و خودی نشان می‌دادند.

 من اما بی‌توجه به شیوه‌های منسوخ هر ساله در رسانه‌ها و بی‌اعتنا به این ارقام، دولت آقای پزشکیان را دولت «احترام و ادب» به تمامی اندیشه‌ها و طیف‌های مختلف سیاسی و فرهنگی می‌دانم. دلایلش هم آن‌قدر آشکار است که نیاز به ردیف کردن حروف الفبای فارسی و  شماره‌گذاری اعداد نیست چرا که رفتارها و بازخوردها خود گویای این حقیقت است.

 می‌دانیم که اعتبار، قدرت بلامنازع هر دستگاه دولتی و مجموعه  کاری است که بالاترین مسئول اجرایی دستگاه، باید به آن اعطا نماید و این در وزارتخانه‌ای همچون میراث‌فرهنگی که میراث ارزشمند ایرانیان است اهمیتش چند برابر است. به طوری که گویاتر از صد بارگاه مقرنس و دستگاه مطلاست و خوشبختانه این اعتبار، اقتدار و آرامش مطلوبی را در این وزارتخانه به همراه آورده است.

وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی در دولت چهاردهم غالب توجهش بر آگاهی بخشی بوده است آگاهی بر میراثی گران‌بها که جبروت نامش و حقانیت روزگاران بلندش، تا همیشه جاودان بوده و هست و این هدف، بالاترین سطح رسالت انسانی است.  بی‌گمان وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی در یکسال گذشته از میدان انصاف و عدالت بیرون نرفته است و هرگز مظاهر فرهنگی و تاریخی را قربانی خواسته‌های جناحی و سیاسی یگ گروه یا فرد نکرده است و قطعا  بسیاری از فعالیت‌هایش همسو با همین نگرش و اعتقاد بوده است که اگر غیر از این بود  تا حالا بازنده ای خاموش شده بود.

 گردشگری کشور اما اگر چه در مقطعی از سال زیر آتش جنگ دوازده روزه، سنگ‌اندازی نا دوستان و نارفیقان و هجمه‌های بی‌شمار کشورهای خارجی قرار داشت اما احترام تمامی طیف‌های سیاسی، منتقدان، تشکل‌ها و حتی خبرنگاران و گزارش‌نویسان را به گواه نوشته‌ها و خبرهای مکتوب درج شده در یکسال گذشته بر انگیخت و اگر شرایط کشور بر مدار بی‌انصافی از طرف دشمنان نمی‌چرخید اوضاع این صنعت اینگونه نبود که قلم را به قول جناب ابوالفضل بیهقی لختی بگریانم.

افسوس که جهان نا آرام از جنگ و جدل، روزهای خوبی را برای اوج گرفتن در صنعت گردشگری برای ما نمی‌خواهد اگرچه با همه این شرایط آمارها از افزایش گردشگران خارجی به نسبت سال‌های مشابه تا کنون خبر می‌دهند.

میراث‌فرهنگی رکین‌ترین رکن هویت ملی، فرهنگی و تاریخی ماست که گواراتر از هر شهد و شربتی است و دولت چهاردهم بدون شک بر سر این اعتقاد، نظرا و عملا با تمام توان و ابزارهایش ایستاده است و این برای ما فراگیری درس «ایران دوستی» است.  دل انگیزترین بامی که می‌توان بر آن نشست و گفت‌وگو کرد،  دریچه اتصالی است که باید پیش تر از سعدی و حافظ و مولانا و فردوسی در جانت ذخیره کرده باشی تا بتوانی با چشم دل ببینی.

جهان‌بینی مدارا توام با شناخت و انسان‌مداری وزیر میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی هم حاصل انس او با همین رویکرد و دیدگاه است که روزها و سال‌های مبارکی را نوید می‌.بخشد، چنین باد و به قول حضرت حافظ:  خوش دولتی ست خرم و خوش خسروی کریم / یارب ز چشم زخم زمانش نگاهدار.

انتهای پیام/