امیر برقزدگان در گفتوگو با خبرنگار میراثآریا، اظهار کرد: رشته گرهچینی به دلیل آنکه با معماری امروز کمتر مانوس است کمی غریب مانده، اما خوشبختانه در سالهای اخیر میبینیم که جوانان علاقه بسیاری به این رشته نشان میدهند.
این هنرمند همدانی با اشاره به اینکه این هنر پشتوانه غنی فرهنگی و تاریخی است، ادامه داد: مراجعههای متعدد و اشتیاق جوانترها نشان میدهد اگر فضایی فراهم شود که در آن گرد هم بیایند و آموزش ببینند، این رشته میتواند با قدرت پیش برود و این وضعیت امیدوارکننده است.
او با بیان اینکه گرهچینی یکی از شاخههای مصنوعات چوبی و از صنایعدستی سنتی و بومی استان همدان محسوب می شود، اظهار کرد: در حال حاضر تنها تعداد انگشت شماری از اساتید این فن فعالیت دارند و انتقال تجربیات اساتید این هنر به جوانان، امری ضروری است.
برقزدگان با اشاره به اینکه گرهسازی سبقهای ۹۰۰ ساله در همدان دارد، افزود: این هنر زنده است و نفس میکشد با این وجود به دلیل آشنایی کم مردم با این رشته و نبود کاربرد مناسب این حرفه در زندگی روزمره، بازاری به معنای سایر تولیدات صنایعدستی برای این رشته هنری وجود ندارد.
پیشکسوت هنر گرهچینی در همدان بیان کرد: من متولد سال ۱۳۴۰ در همدان هستم و این هنر را از سن ۱۲ سالگی در کارگاه پدرم استاد صفدر برقزدگان که از اساتید بهنام این رشته بود آموختم و از همان زمان کودکی عشق به هنر در وجودم ریشه دوانید و تا امروز با این هنر زیبا اما مهجور زندگی کردهام.

او با اشاره به اینکه ماشینیشدن یکی از دلایل کمرنگ شدن هنر گرهچینی است، تصریح کرد: جای امید فراوان وجود دارد و با اندکی برنامهریزی و همافزایی، میتوان آینده روشنی برای گرهسازی و سایر رشتههای صنایعدستی همدان رقم زد.
برقزدگان با اشاره به چالشهای موجود در این حوزه افزود: بزرگترین نقطه ضعف ما این است که هنرمندان این رشته کمتر در کنار هم قرار میگیرند، لازم است همایشها و دورهمیهای بیشتری برگزار شود، این کار نیازمند ارائه توضیحات، افزایش دانش و تبادل اطلاعات است و اگر محلی باشد که هنرمندان جمع شوند، اساتید برایشان سخن بگویند و طرحها تقویت شود، رشد و پیشرفت این رشته قطعی است.
پیشکسوت هنر گرهچینی در همدان اضافه کرد: گرانی چوب، مقرونبهصرفه نبودن کار، تجاری شدن هنر، ماشینی بودن مصالح ساختمانی، نبود استادان زبردست، عدم حمایت از سوی سازمانها و از یاد رفتن این هنر قدیمی از جمله مواردی است باعث رکود و فراموشی این رشته شده است.
برقزدگان در پایان با بیان اینکه هنر گرهچینی هرگز فراموش نمیشود، گفت: این هنر زنده است، روح دارد و خود را معرفی میکند، بنابراین اگر قرار باشد کسی بیدار شود آن مردم هستند که باید سنتهای فراموششده را بازسازی کنند.
انتهای پیام/
نظر شما