به گزارش خبرنگار میراث آریا، مجید عسگری روز یکشنبه ۷ دی ماه جاری در چهاردهمین جلسه «شنبههای گفتوگو»، به میزبانی اتاق اندیشهورزی، با موضوع نقالی و شاهنامهخوانی که با حضور غلامحسین مظفری استاندار خراسان رضوی و سید جواد موسوی مدیر کل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی خراسان رضوی در موزه بزرگ خراسان برگزار شد، اظهار کرد: این بلعیدن به شکلی است که با تکنیکهایی که امروز در فضای مجازی، سینما و حتی هوش مصنوعی وارد شده، به هنر اصیل آسیب میزند و آن را به یک بدل تبدیل میکند؛ بهگونهای که فکر میکنیم هنر اصیل را داریم، در حالی که واقعاً نداریم و این اتفاق متأسفانه در فضای هنری ایران اسلامی و خراسان که مهد ادبیات حماسی است، در حال رخ دادن است.
رئیس اداره حوزه هنری خراسان رضوی تصریح کرد: خواهش من این است که برای این موضوع، بهصورت ویژه از سوی مراجع بالادستی، شورای فرهنگ عمومی و معاونتهای فرهنگی مرتبط و هر مجموعهای که استاندار صلاح بدانند، برنامه ویژه مطالبه شود تا مشخص شود هنر نقالی، پردهخوانی و این هنر اصیلی که اساتیدی مانند پهلوان رستم در آن عمر گذاشتهاند، چگونه باید احیا شود؛ چرا که این کار برنامهریزی ویژه میخواهد.
او ادامه داد: ما در حد توان خودمان اقداماتی انجام دادهایم؛ در کارگروه حکیم توس تلاش کردیم پردههای جدید طراحی کنیم و فضایی مدرن را به نحوی اضافه کنیم که به اصل این هنر آسیب نزند، اما به نظر من این موضوع باید در دستور کار شورای فرهنگ عمومی قرار گیرد.
رئیس حوزه هنری خراسان رضوی خاطرنشان کرد: لازم است از نهادهایی مانند میراث فرهنگی، حوزه هنری و اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی یک برنامه ویژه مطالبه شود و حتی این پرسش مطرح شود که مثلاً حوزه هنری در سه سال آینده چند پردهخوان نوجوان و جوان به جامعه تحویل میدهد؛ این هنرمندان و استادان باید در قالب یک برنامهریزی مشخص بتوانند آینده هنر اصیل ایرانی را رقم بزنند.
همچنین سید محسن میرآفتاب، پژوهشگر و راهنمای فرهنگی آرامگاه فردوسی گفت: در آغاز هزاران سال پیش، گوسانها بودند که برای پادشاهان داستانهای تاریخی را بازگو میکردند. در تاریخ آمده که اردشیر برای شبها دستور میداد روایتهای تاریخی برای او نقل شود؛ همین گوسانها در دوره اشکانیان حضور داشتند و در دوره ساسانیان نیز این سنت ادامه داشت.
او افزود: در زمان بهرام پنجم، معروف به بهرام گور، پس از آنکه به شکار میرفت، دستور میداد هر شب داستانهای تاریخی برایش بازگو شود. در شاهنامه نیز آمده است که چون شاه مجلس میآراست، همه نامههای باستان را میخواست و روایت تاریخ به این شکل انجام میشد، اما این روایتها پس از نقل، توسط آگاهان بررسی و گزارش میشد.
پژوهشگر و راهنمای فرهنگی آرامگاه فردوسی تأکید کرد: بسیاری از عباراتی که امروز به فردوسی نسبت داده میشود، مانند برخی تعابیر تحقیرآمیز، از سدههای بعد به شاهنامه افزوده شده و متعلق به فردوسی نیست. در دیدگاه و فرهنگ ایرانی، همه آفریدههای آفریدگار نیکاند و این نگاه با چنین افزودههایی سازگار نیست.
او گفت: پیشنهاد من این است که شاهنامه بهعنوان تاریخ به مردم آموزش داده شود. من این پیشنهاد را به فرماندار و همچنین به استاندار مطرح کردهام و اعلام آمادگی کردهام که شاهنامه را بهصورت تاریخی و حتی به شکل رایگان برای کارکنان و علاقهمندان گزارش و تبیین کنم.
انتهای پیام/
نظر شما